Δεν υπάρχει Ελληνας που να υποστηρίζει ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Υπάρχει αμφιβολία ότι η ελληνική κοινωνία είχε πάρει τη ζωή της λάθος; Για όσους το αμφισβητούν, οι εξελίξεις των τελευταίων ετών και η σημερινή κατάντια της χώρας και των ανθρώπων της δίνουν την απάντηση. Απάντηση που προκύπτει από την κατάσταση στην οικονομία, την πολιτική, τη δημόσια διοίκηση, τον συνδικαλισμό, την επιχειρηματικότητα, τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, την εκπαίδευση, την ενημέρωση και κάθε άλλο τομέα ή εκδήλωση της καθημερινότητας, η οποία στην Ελλάδα μας διαμορφώνεται επίσης από τον χουλιγκανισμό, την τρομοκρατία και τον άκρατο λαϊκισμό στον δημόσιο και τον ιδιωτικό λόγο και που πολύ συχνά φτάνει στον παραλογισμό.

Ετσι έχουν τα πράγματα και όλοι το αναγνωρίζουν. Δεν υπάρχει Ελληνας που να υποστηρίζει ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Υπάρχουν όμως πολλοί και διάφοροι που παραμένουν πεισματικά προσκολλημένοι στο «α λα γκρέκα» μοντέλο του πολτού, το οποίο θέλουν να διατηρηθεί και άλλοι τόσοι, ίσως και περισσότεροι, που παρελθοντολογούν σε μόνιμη βάση και ταυτόχρονα επιμένουν σε ερμηνείες με άξονα «το κάποιοι άλλοι έφταιγαν και κάποιοι άλλοι φταίνε». Που αρνούνται, δηλαδή, να αντιμετωπίσουν το παρόν σε όλες τις φοβερές και ανελέητες διαστάσεις του και ακόμη περισσότερο το μέλλον.

Δυστυχώς, δυστυχέστατα, στην άρνηση αντιμετώπισης του παρόντος, που περιλαμβάνει και τις προσπάθειες να χτιστεί ένα μέλλον σε βάσεις στοιχειώδους εξορθολογισμού, συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις πρωταγωνιστές του δημόσιου διαλόγου, κόμματα, πολιτικοί, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, υποστηρίζοντας ουτοπικές θέσεις, δικαιολογώντας παραβατικές συμπεριφορές, καταφεύγοντας σε θεωρίες συνωμοσιολογίας, υποσχόμενοι παραδεισένιες λύσεις, ενώ ευθύνονται οι ίδιοι, και σε πολύ μεγάλο βαθμό, για τα προβλήματα που ταλαιπωρούν όλους τους χώρους της ελληνικής κοινωνίας.