Μια χώρα με γεωγραφικό ανάγλυφο σαν αυτό της Ελλάδας όχι μόνο θα έπρεπε να είναι αυτάρκης αλλά θα μπορούσε να ταΐζει και τη μισή Ευρώπη. Κι όμως, από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου και δώθε, όσα λάθη μπορούσαν να γίνουν, έγιναν. Η γεωργία, η κτηνοτροφία και η αλιεία, η βαριά βιομηχανία της χώρας δηλαδή, οδηγήθηκαν στον γκρεμό. Βέβαια οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι την ανοησία των ελληνικών κυβερνήσεων υποστήριξαν με κάθε μέσο οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, με την καταστροφική για την περιφέρεια πολιτική τους.
Ολα αυτά τα χρόνια βέβαια, που ο κάθε απίθανος… Τζουμάκας παρίστανε τον υπουργό Γεωργίας, τόνοι μελάνι χύθηκαν στην προσπάθεια να μετατεθούν οι ευθύνες της έλλειψης στρατηγικής και αγροτικής πολιτικής στους ίδιους τους αγρότες. Το θύμα να γίνει και θύτης δηλαδή. Η επιχείρηση σπίλωσης από τα πράσινα παπαγαλάκια κράτησε πολλά χρόνια. Τι δεν έχουμε ακούσει για τους τεμπέληδες του κάμπου που κάθονται αραχτοί στα καφενεία και τρώνε τις επιδοτήσεις, τι δεν έχει γραφτεί για πολυτελείς BMW, μπουζούκια, κομπίνες και ρεμούλες.
Αν σε όλες τις άλλες δουλειές τα λεφτά βγαίνουν με ιδρώτα, στην ενασχόληση με τη γη, τα ζώα και τη θάλασσα βγαίνουν με αίμα.
Σήμερα οι αγρότες είναι και πάλι στους δρόμους. Ότι τα αιτήματά τους στην πλειονότητά τους είναι δίκαια. Αυτή τη φορά θα πληρώσουν τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται στην πλάτη τους. Δυστυχώς, οι μικροκομματικές σκοπιμότητες μπαίνουν πάλι πάνω από ένα ζωτικής σημασίας για τη χώρα ζήτημα. Οσον αφορά στην κυβέρνηση Σαμαρά, φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον, ευτυχώς, να μην εισακούει τις εισηγήσεις για επίδειξη πυγμής όπως με τους εργαζομένους στο μετρό και να προσπαθεί να βρει λύσεις μέσω παροχών και ικανοποίησης κάποιων αιτημάτων.
Γιατί θα ήταν τρελό να βγαίνει από τη μια ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και να καλεί τους Ελληνες πολίτες να επιστρέψουν στη γη για να σωθούμε και από την άλλη η Πολιτεία να κάνει ό,τι μπορεί για να τους διώξει. Κίνητρα και μέτρα για τους αγρότες τώρα. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να είμαστε μια ακρωτηριασμένη χώρα, μια χώρα που δεν παράγει τίποτα. Αν θέλουμε να μην πεινάσουμε…
Ολα αυτά τα χρόνια βέβαια, που ο κάθε απίθανος… Τζουμάκας παρίστανε τον υπουργό Γεωργίας, τόνοι μελάνι χύθηκαν στην προσπάθεια να μετατεθούν οι ευθύνες της έλλειψης στρατηγικής και αγροτικής πολιτικής στους ίδιους τους αγρότες. Το θύμα να γίνει και θύτης δηλαδή. Η επιχείρηση σπίλωσης από τα πράσινα παπαγαλάκια κράτησε πολλά χρόνια. Τι δεν έχουμε ακούσει για τους τεμπέληδες του κάμπου που κάθονται αραχτοί στα καφενεία και τρώνε τις επιδοτήσεις, τι δεν έχει γραφτεί για πολυτελείς BMW, μπουζούκια, κομπίνες και ρεμούλες.
Αν σε όλες τις άλλες δουλειές τα λεφτά βγαίνουν με ιδρώτα, στην ενασχόληση με τη γη, τα ζώα και τη θάλασσα βγαίνουν με αίμα.
Σήμερα οι αγρότες είναι και πάλι στους δρόμους. Ότι τα αιτήματά τους στην πλειονότητά τους είναι δίκαια. Αυτή τη φορά θα πληρώσουν τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται στην πλάτη τους. Δυστυχώς, οι μικροκομματικές σκοπιμότητες μπαίνουν πάλι πάνω από ένα ζωτικής σημασίας για τη χώρα ζήτημα. Οσον αφορά στην κυβέρνηση Σαμαρά, φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον, ευτυχώς, να μην εισακούει τις εισηγήσεις για επίδειξη πυγμής όπως με τους εργαζομένους στο μετρό και να προσπαθεί να βρει λύσεις μέσω παροχών και ικανοποίησης κάποιων αιτημάτων.
Γιατί θα ήταν τρελό να βγαίνει από τη μια ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και να καλεί τους Ελληνες πολίτες να επιστρέψουν στη γη για να σωθούμε και από την άλλη η Πολιτεία να κάνει ό,τι μπορεί για να τους διώξει. Κίνητρα και μέτρα για τους αγρότες τώρα. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να είμαστε μια ακρωτηριασμένη χώρα, μια χώρα που δεν παράγει τίποτα. Αν θέλουμε να μην πεινάσουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου