Βλέπουν λένε φως στο τούνελ, ο μόνος που δεν βλέπει είναι ο Έλληνας πολίτης.

Από το πρωί μέχρι το βράδυ ακούμε και βλέπουμε στα μέσα ενημέρωσης διαδοχικά επεισόδια με το γνήσιο στικάκι, με το πεπραγμένο, με το αντιγραμμένο, με το κατεστραμμένο και με όλους εκείνους που έκαναν ή δεν έκαναν τις παρεμβάσεις τους.

Βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας να ξεδιπλώνονται και οι πιο βλακώδεις ισχυρισμοί, να ανασκευάζονται παλιότερες καταθέσεις και να αναπτύσσονται νέες στρατηγικές άμυνας. Η κορύφωση της αλλοπρόσαλλης αυτής κωμωδίας αναμένεται σήμερα στη Βουλή. Θα γελάσουν ακόμα και οι πιο μελαγχολικοί. Θα μου πείτε, τέτοιοι που είμαστε, αυτοί οι πολιτικοί και δημόσιοι λειτουργοί μάς αρμόζουν.

Καθ’ ον χρόνο όμως ψάχνουμε όλοι μαζί τα χαμένο στικάκι, έχει χαθεί μάλλον και η τελευταία ελπίδα να εισπράξει το Δημόσιο κάποια ποσά από ορισμένους της λίστας που δεν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τα λεφτά που βρέθηκαν ότι είχαν κάποτε στην ελβετική τράπεζα.

Δηλαδή, το βασικό πλεονέκτημα που είχε η επίσημη πολιτεία όταν παρέλαβε αυτή τη λίστα από τη Λαγκάρντ, να αιφνιδιάσει τους καταθέτες της Ελβετίας και να τους στριμώξει μήπως και μαζέψει κανένα φράγκο, το κλότσησε και τώρα τσακώνονται περί όνου σκιάς, αν και ο όνος έχει φύγει για άλλο βοσκοτόπι.

Και να δείτε που στο τέλος όλη αυτή η φασαρία και η παραπομπή δεν θα έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα καθώς, όπως λένε και έμπειροι ποινικολόγοι, το πολύ-πολύ να μείνει για εκδίκαση στα δικαστήρια κάποιο πλημμέλημα συνοδευμένο από χιλιάδες σελίδες καταθέσεις και ανακρίσεις και εκατομμύρια χαμένες εργατοώρες.

Την ίδια ώρα, τα προβλήματα του απλού πολίτη, για τον οποίο όλοι κόπτονται και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, συνεχώς διογκώνονται. Και τραγική ειρωνεία, ενώ όλοι οι αναλυτές, ξένοι πολιτικοί αλλά και οι του κυβερνητικού συνασπισμού βλέπουν λένε φως στο τούνελ, ο μόνος που δεν βλέπει είναι ο Έλληνας πολίτης.