Πληροφορίες, διαρροές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς έχουν κάνει τον κόσμο να βρίσκεται στα όρια της αντοχής του.

Πληροφορίες, διαρροές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς έχουν κάνει τον κόσμο να βρίσκεται στα όρια της αντοχής του. Πολύ πριν εφαρμοστούν τα κατά κοινή ομολογία σκληρά μέτρα.
Το ψυχολογικό κόστος είναι τεράστιο και αυτό δείχνει να προβληματίζει τους κυβερνώντες. Για τον λόγο αυτόν ο Σαμαράς έδωσε την εντολή να τελειώνουν όλα στα γρήγορα.
Διαπιστώνει ότι οι συνεχείς αναβολές οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερες αντιδράσεις. Τόσο από τους πολίτες όσο και από τους βουλευτές των τριών κομμάτων, που δείχνουν να πιέζονται έντονα.
Βέβαια υπάρχουν και οι πιέσεις που ασκούνται όχι από τους τροϊκανούς (οι οποίοι σημειωτέον δείχνουν να μη βιάζονται και ιδιαίτερα) αλλά από την ίδια την αγορά.
Οσο καθυστερεί η δόση των 31 και πλέον δισ. ευρώ, τόσο η αγορά στενάζει. Καθυστερεί και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, καθυστερεί και η εξόφληση των υποχρεώσεων του Δημοσίου προς ιδιώτες.
Η ήδη στερημένη από ρευστό αγορά ακουμπά στο κόκκινο και αυτό πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί. Και μπορεί να αποφευχθεί με άμεσες αποφάσεις.
Βέβαια κανείς δεν μπορεί μετά βεβαιότητος να πει ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα ανοίξει και τις κάνουλες για τις επιχειρήσεις.
Οι περισσότερες εξ αυτών βάσει των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί δεν πληρούν τους όρους και τις προϋποθέσεις για δανειοδότηση. Λίγες είναι οι εταιρείες που μπορούν να στραφούν στις τράπεζες.
Λίγοι είναι πλέον και οι ιδιώτες που μπορούν να δανειστούν.
Τόσο για τη μια περίπτωση όσο και για την άλλη το κράτος οφείλει να μεριμνήσει διαμορφώνοντας νέους όρους και προϋποθέσεις.
Διότι στο τέλος και να θέλουν να διαθέσουν χρήμα στην αγορά οι τράπεζες δεν θα μπορούν να εγκρίνουν τις αιτήσεις που θα κατατεθούν.
Και τώρα τρέχουμε αλλά να προσέχουμε και να μη σκοντάψουμε…