Ολα αλλάζουν. Ολα τρομάζουν...

Ενώ η κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου έδωσε ανάσα στις πολιτικές δυνάμεις, επιτρέποντας να μοιραστούν την ευθύνη για δύσκολες αποφάσεις, η συνεχής απειλή εκλογών και η απόλυτη έχθρα των αριστερών κομμάτων προς την κυβερνητική πολιτική δεν επιτρέπουν καμία αίσθηση σταθερότητας, καμία αντιστροφή του κλίματος αβεβαιότητας. Οι επιπτώσεις από τις αστοχίες στρατηγικής και από την πολιτική παράλυση επιδεινώνονται από την προχειρότητα που διακρίνει τις κρατικές δομές μας – μια προχειρότητα που δείχνει τη βαθιά αδιαφορία που έτρεφαν οι πολιτικοί, οι κρατικοί λειτουργοί για τους πολίτες εδώ και πολλά χρόνια. Πριν δράσει ο καταλύτης της κρίσης, η προχειρότητα αυτή καλυπτόταν από τη σπατάλη, από την επίπλαστη «γενναιοδωρία» μιας ανοργάνωτης χώρας. Σήμερα αποκαλύπτονται πλήρως όλες οι αδυναμίες: αναδρομικές κρατήσεις φόρων και περικοπές εκμηδενίζουν μισθούς, η παραγωγή ενέργειας είναι αβέβαιη, οι φυλακές «ξεχείλισαν», το σύστημα περίθαλψης απωθεί τους πολίτες την ώρα της μεγαλύτερης ανάγκης τους, η χρηματοδότηση της χώρας εξαρτάται όχι από την αλληλεγγύη των εταίρων μας αλλά από το πόσο φοβούνται την κατάρρευσή μας, η ύφεση βαθαίνει, τα έσοδα του κράτους και των πολιτών συρρικνώνονται, ενώ τα έξοδα εκτινάσσονται. Οι επόμενες ώρες και μέρες θα καθορίσουν την απομείωση τους χρέους, τη νέα δανειακή σύμβαση με τους σκληρούς όρους της, τη συνέχεια της «εσωτερικής υποτίμησης». Ολα αλλάζουν. Ολα τρομάζουν. Επειδή δεν έχουμε πιστέψει ότι οι μάχες μας είναι για τη νίκη - και όχι μόνο για να περιορίσουμε τη συντριβή.