Και είναι απολύτως φυσικό η κυβέρνηση Παπαδήμου, – ως κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, πρωτίστως, – να κουβαλά μαζί της όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Κινήματος.
Να ασκούν, δηλαδή, οι υπουργοί της την ίδια πολιτική που ασκούσαν και επί πρωθυπουργίας Παπανδρέου, να επιδίδονται σε προσωπικές στρατηγικές, να υπηρετούν ιδιοτελείς βλέψεις, να δίδουν τεράστια σημασία στα επικοινωνιακά κόλπα, να αρέσκονται στα «συντροφικά μαχαιρώματα», να ενδιαφέρονται πρωτίστως για τους εαυτούς τους και το κόμμα τους και όχι για τη χώρα, να αλληλοϋπονομεύονται και, γενικά, να έχουν χαλαρώσει ή και εγκαταλείψει το κυβερνητικό έργο, σε βαθμό που κάποιοι από τους ίδιους να φωνάζουν δημοσίως:
– Η χώρα καταρρέει και η κυβέρνηση κτενίζεται…
Φυσικά, οι Τροϊκανοί ήλθαν, είδαν και απήλθαν.
Προτού απέλθουν, όμως, – όπως άλλωστε και τον Σεπτέμβριο! – φρόντισαν και διαπίστωσαν τη γενική παράλυση, το φιάσκο της εργασιακής εφεδρείας, τις νέες αστοχίες, την απροθυμία κυβερνητικών στελεχών να ενοχλήσουν κομματικούς στρατούς κ.λπ. κ.λπ.
Εφυγαν, αλλά θα επανέλθουν στα μέσα Ιανουαρίου. Και θα επανέλθουν σε πλήρη στύση!
Και σε ό,τι μεν αφορά τη στήλη, με πολλή προθυμία θα τους πέταγε στη θάλασσα, έστω και με τίμημα την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, διότι θα πιάναμε πάτο και σε δέκα χρόνια θα διαθέταμε μια αυτοδύναμη οικονομία.
Σε ό,τι αφορά, όμως, την κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν, τι θα πουν και πάλι στους Τροϊκανούς; Οτι αντέχει και νέους φόρους και νέες περικοπές ο ελληνικός Λαός; Οτι η πολιτική που εφαρμόζουν από κοινού με την Τρόικα είναι σωστή και θα τη συνεχίσουν; Οτι τα υποζύγια μπορούν να σηκώσουν και νέα βάρη;
Τα σημειώνουμε όλα αυτά προκειμένου να καταδείξουμε ότι η καταστροφική πολιτική, που συνεχίζεται, αργά ή γρήγορα θα ξεσηκώσει την ελληνική κοινωνία. Και τότε αλίμονο σε όλους – είτε ευθύνονται περισσότερο, είτε λιγότερο.
Δεν πάει άλλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου