Η δεύτερη αφορά την καταβαράθρωση, των εκλεκτών των κομμάτων, αποτέλεσμα της απογοήτευσης των πολιτών προς αυτά....



Τα λεγόμενα χρίσματα που θα δώσουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα «κάψουν» όσους υποψηφίους τα δεχτούν.
Η αποχή κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ανεύθυνη πράξη, είναι δειλία, είναι «απολιτίκ» κίνηση.
Η μη συμμετοχή, σ’ αυτό που πολλοί λαθεμένα ονομάζουν εκλογική «κοροϊδία», δεν λύνει κανένα πρόβλημα γιατί όσοι και να ψηφίσουν, οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες θα εκλεγούν μόνο απ’ τους «βαμμένους» και τα κομματόσκυλα.
Απ’ εναντίας η προσέλευση στις κάλπες, ίσως αναδείξει τους καλύτερους και αξιότερους των υποψηφίων.
Η ψήφος πρέπει να δοθεί χωρίς να ακούσουμε τις υποδείξεις των κομμάτων αλλά την δική μας λογική.
Η καταψήφιση όσων αδρανούσαν σαν εκλεγμένοι και όσων εμπλέκονται σε σκάνδαλα ή είναι πλήρως ελεγχόμενοι απ’ τα κόμματα που ανήκουν, θα δώσει ηχηρότερο μήνυμα στα κόμματα απ’ το να απέχουμε της ψηφοφορίας. Η καταψήφιση αυτών που προτείνουν τα κόμματα δίνοντας χρίσματα θα δημιουργήσει διαλυτικές τάσεις σ’ αυτά και προ του φόβου να διαλυθούν τελείως θα υποχρεωθούν να αποβάλουν τα «λαμόγια» που έχουν μέσα τους.
Η αποχή δεν είναι πολιτική πράξη. Το λευκό έχει μια άλλη δυναμική αλλά στο σημερινό σύστημα δεν έχει καμία χρησιμότητα.
Στις ΗΠΑ και σε πολλές χώρες της ΕΕ ψηφίζουν περίπου οι μισοί κι’ όμως και κυβερνήσεις εκλέγονται και είναι πολύ ισχυρές, αφού αποφασίζουν χωρίς να ρωτούν όχι τους απέχοντες αλλά ούτε τους ψηφοφόρους τους.


Η επιδίωξη αλλαγής του πολιτικού σκηνικού δεν γίνεται με την αδράνεια της αποχής αλλά με την ενεργό συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία με γνώμονα τη λογική και όχι το συναίσθημα ή το τι κάναμε παραδοσιακά στο παρελθόν. Το σύστημα πάσχει και πρέπει να το αλλάξουμε. Η αποχή δεν έφερε ποτέ καμία αλλαγή. Με ένα άλλο εκλογικό σύστημα ίσως να είχε νόημα και επιρροή στα πολιτικά πράγματα η αποχή, σήμερα όμως ευνοεί την διαιώνιση του σάπιου συστήματος και των διεφθαρμένων εξουσιαστών.