Η χρήση του πλαστικού χρήματος εισβάλλει για τα καλά στην καθημερινή ζωή.

Η χρήση του πλαστικού χρήματος εισβάλλει για τα καλά στην καθημερινή ζωή. Με στόχο την εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Βεβαίως όχι αποκλειστικά ως αυτοσκοπός, αλλά και ως βασικό όχημα για λόγους φορολογικής δικαιοσύνης. Σε τελευταία ανάλυση και για φορολογικές ελαφρύνσεις, που συνεπάγεται σ’ ένα κράτος δικαίου η αύξηση των δημοσίων εσόδων. Από αυτήν την άποψη είναι πολύ χαρακτηριστικός ένας άτυπος υπολογισμός του υπουργείου Οικονομικών: αν εισέρρεε στο δημόσιο ταμείο το ένα τρίτο του ΦΠΑ που διαφεύγει παρανόμως, δεν θα χρειαζόταν ο ΕΝΦΙΑ!

Η εκτίμηση, ίσως, έχει κάποια δόση υπερβολής, αλλά δίνει κι ένα μέτρο προς την κατεύθυνση των περιθωρίων για φορολογικές ελαφρύνσεις. Για την έναρξη, τουλάχιστον, άμβλυνσης των εξοντωτικών φόρων, οι οποίοι έχουν επιβληθεί με τα μνημόνια και τους δημοσιονομικούς στόχους που υπαγορεύουν οι εταίροι-δανειστές. Η χρήση του πλαστικού χρήματος και η γενίκευση των ηλεκτρονικών συναλλαγών έχουν ένα θλιβερό παρελθόν. Οπως άλλωστε και άλλα μέτρα κατά της φοροδιαφυγής. Από τους καιρούς που η παραοικονομία ήταν ακόμη περίπου αποδεκτή από κρατικές πολιτικές.

Αν και απασχολούσε, σε θεωρητικό επίπεδο, από τις προ-μνημονιακές εποχές, ουδέποτε προχώρησε πρακτικά. Ούτε όμως και στο πλαίσιο των «προγραμμάτων προσαρμογής» μέχρι το 2015. Με διάφορα προσχήματα ή και υπαρκτές τεχνικές δυσκολίες. Δυστυχώς χρειάστηκε η επιβολή των capital controls για να αποδειχθεί ότι για τη χρήση του πλαστικού χρήματος δεν υπήρχαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Οι αναγκαστικές συναλλαγές κατέδειξαν ότι φλυαρούσαν όσοι επιχειρηματολογούσαν ότι δεν συνάδει, δήθεν, με τη νοοτροπία του Ελληνα και την ελληνική αγορά.

Το νομοσχέδιο, που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα το «Εθνος της Κυριακής», ανταποκρίνεται σε υπερώριμες ανάγκες για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η κατάθεσή του επείγει και οι όποιες εκκρεμότητες καθυστερούν την υλοποίησή του χρειάζεται να διευθετηθούν. Φυσικά μένει να δούμε και την τελική μορφή του. Αλλά από τις διατάξεις του προκύπτει, ήδη, ότι μπορεί να είναι ένα δραστικό και αποτελεσματικό μέσο. Συνεπάγεται, φυσικά, ανατροπές στις συνηθισμένες έως τώρα συναλλαγές της καθημερινότητας με τα μέτρα που προβλέπει. Ειδικά για το «χτίσιμο» του αφορολογήτου, με τα κίνητρα και τις ποινές, όπως περιγράφονται στις διατάξεις του.

Πλην όμως, αν το πλαστικό χρήμα ήταν χρήσιμο φορο-όπλο μία φορά κατά το παρελθόν, σήμερα είναι μέσο εκ των ων ουκ άνευ για την πάταξη ενός «κοινωνικού εγκλήματος». Αλλά και κλειδί για τις απολύτως απαραίτητες φοροελαφρύνσεις. Ενα νήμα εξόδου από τον λαβύρινθο, όπου αύξηση εσόδων ίσον νέοι φόροι.