Κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου .

Μία ακόμη κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου είναι αυτή που κάνει ο πρωθυπουργός με την κατάθεση ενός νομοσχεδίου που περιλαμβάνει μέρος των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει έναντι των δανειστών. Το νομοσχέδιο που -εκτός απροόπτου- θα ψηφιστεί την Κυριακή δεν περιλαμβάνει σημαντικά ζητήματα τα οποία απασχολούν την τρόικα, όπως είναι το ύψος του αφο-ρολογήτου, τα «κόκκινα» δάνεια, οι έμμεσοι φόροι (ύψους 1,8 δισ. ευρώ) αλλά και οι ρυθμίσεις για το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Κατά συνέπεια, με την ψήφισή του δύσκολα θα κερδίσει κάτι περισσότερο από τα γνωστά καλά λόγια περί «προόδου» κ.λπ.

Λογικά λοιπόν ο κ. Τσίπρας θα πρέπει -εάν θέλει να κλείσει την πολυσυζητημένη αξιολόγηση- να επιστρέψει στη Βουλή και να ζητήσει (και πάλι) την ψήφο των βουλευτών της πλειοψηφίας για όλα τα υπόλοιπα. Ολα αυτά δε είναι πιθανό να μη φτάσουν, διότι το ΔΝΤ επιμένει και στη νομοθέτηση των προληπτικών μέτρων, ύψους 3,6 δισ. ευρώ...

Ο πρωθυπουργός, προχωρώντας την Κυριακή (μία ημέρα πριν από τη συνεδρίαση του Eurogroup) στην ψήφιση νομοσχεδίου, θέλει να δείξει ότι τηρεί από την πλευρά του τα συμπεφωνημένα. Ωστόσο αυτό -αφού δεν συμφωνεί και η άλλη πλευρά- δεν αποτελεί πραγματική πρόοδο.

Η κυβέρνηση αναλώνει πολιτικό κεφάλαιο, ξοδεύει «πυρομαχικά» χωρίς να κλείνει το θέμα της αξιολόγησης και το βέβαιο είναι ότι οι ψηφοφορίες που μοιραία θα ακολουθήσουν για τα υπόλοιπα μέτρα θα είναι ακόμη πιο δύσκολες. Με άλλα λόγια, ο κ. Τσίπρας «εξαντλεί» τους βουλευτές του χωρίς να πετυχαίνει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εκτός πια και αν ο στόχος του δεν είναι να κλείσει την αξιολόγηση, αλλά να κάνει αυτά που μπορεί και στη συνέχεια να καταγγείλει τους δανειστές για εκβιασμό και να προσφύγει σε εκλογές...