Σάββατο 14 Μαΐου 2016

Σήμερα βιώνουμε πολιτικό κυνισμό, βαθιά ύφεση, κοινωνική εξαθλίωση.

Τα τελευταία έξι χρόνια, με αποκορύφωμα τους δεκαεπτά μήνες διακυβέρνησης της χώρας από το εκτρωματικό δίδυμο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, οι πολίτες βιώνουν με γεωμετρική ταχύτητα την αλλαγή επί τα χείρω του επίπεδου ζωής τους. Αυτά που θεωρούσαν ως κεκτημένα των μεταπολιτευτικών δεκαετιών γκρεμίστηκαν και εξανεμίστηκαν. Σήμερα βιώνουμε πολιτικό κυνισμό, βαθιά ύφεση, κοινωνική εξαθλίωση, εθνική υποτίμηση. Απότοκα του ψεύδους, του αμοραλισμού, του τυχοδιωκτισμού, του πρωτοφανούς κυβερνητικού λαϊκισμού.
Για να ανατραπεί η κατάσταση απαιτείται να συγκροτηθεί επειγόντως ένας ισχυρός πόλος από όλες τις δυνάμεις που μάχονται τον λαϊκισμό, τη διαστρέβλωση της αλήθειας και την πολιτική αγυρτεία. Συγχρόνως, σε όλους τους βασικούς τομείς άσκησης πολιτικής απαιτείται αυτό που στην επιστημολογία έχει περιγραφεί από τον Thomas Kuhn ως αλλαγή παραδείγματος ή υποδείγματος, καθώς μεταβάλλονται τόσο τα γεγονότα όσο και οι παραδοχές βάσει των οποίων είχε διατυπωθεί η θεωρητική μας προσέγγιση, αλλά και η χάραξη των δημόσιων πολιτικών.
Η «αλλαγή παραδείγματος» δεν αφορά μόνο στη χώρα μας. Οι διαδοχικές οικονομικές κρίσεις, η περιβαλλοντική και αστική υποβάθμιση, η αποβιομηχάνιση συμβάλλουν στην περιθωριοποίηση σημαντικού ποσοστού του πληθυσμού του πλανήτη. Παράλληλα, είναι απολύτως εμφανής η προϊούσα αλλαγή του ρόλου του κράτους, καθώς, συν τω χρόνω, αποσύρεται από τομείς δημόσιας πολιτικής, στους οποίους ακόμη και στο πρόσφατο παρελθόν το κράτος υπήρξε ιδιαίτερα ενεργό, όπως στον πολιτισμό. Απέναντι στα νέα δεδομένα και τις προκλήσεις που δημιουργούνται σε περιβάλλον πολυεπίπεδης κρίσης, οικονομικής, κοινωνικής, περιβαλλοντικής και πρωτίστως πολιτισμικής, οι προσεγγίσεις που θα υπάρξουν δεν μπορεί παρά να τοποθετούνται στο πλαίσιο μιας θεώρησης ολιστικής, βαθιά ανθρωπιστικής και συνάμα έντονα αναπτυξιακής. Η βιώσιμη ανάπτυξη σε μακροπρόθεσμη βάση προϋποθέτει τη διατήρηση και την ενίσχυση του πολιτισμικού κεφαλαίου. Ηδη από το 2012, οι διεθνείς οργανισμοί τοποθετούν τον πολιτισμό και την πολιτισμική κληρονομιά στο επίκεντρο των λύσεων σε διεθνές επίπεδο.
Το περιεχόμενο και ο ρόλος του πολιτισμού και του πολιτιστικού αποθέματος μετασχηματίζονται, επαναπροσδιορίζονται, εμπλουτίζονται διαρκώς. Ετσι γεννιούνται νέες ανάγκες και απαιτούνται νέοι τρόποι διαχείρισης. Με τις νέες τεχνολογίες αλλάζει ο παραδοσιακός τρόπος πρόσβασης και συμμετοχής στο πολιτιστικό αγαθό, στο πολιτιστικό προϊόν. Το ευρύτερο πρόβλημα της πολιτισμικής βιωσιμότητας απασχολεί όχι μόνον τους επιστήμονες, αλλά και τους πολιτικούς, ανά τον κόσμο. Οχι όμως την κατά ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ανεύθυνη κρατική δομή. Εκεί αναλώνονται στο στήσιμο ταμπλό βιβάν, δήθεν ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, με την πολιτική ηγεσία να μεταχειρίζεται τους πρόσφυγες και τον Παρθενώνα ως πολυπολιτισμικό σκηνικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου