Όταν θα λέμε ανάσταση θα εννοούμε σταύρωση,

Πριν από λίγες μέρες ο πρωθυπουργός εξέδωσε το καθιερωμένο μήνυμα της παρηγοριάς, παρόμοιο με τα συνήθη που απευθύνουν στους βαριά ασθενείς... «ώσπου να βγει η ψυχή τους», καθώς το εκφράζει εύστοχα ο λαός σε ανάλογες περιπτώσεις. Είπε, λοιπόν, επί λέξει: «Μαζί με την Ανάσταση θα έρθει και η ανάσταση της οικονομίας». Θα έπρεπε όμως να συνεχίσει την πρόταση ως εξής «και μετά την ανάσταση θα ακολουθήσει η σταύρωση». Δυστυχώς, στην περίπτωση της Ελλάδος καμία ανάσταση δεν διαρκεί, σε λίγο καιρό έρχεται εκ νέου η σταύρωση και πάει λέγοντας σε έναν φαύλο κύκλο αναστάσεων και σταυρώσεων. Το ξέρουμε ότι τα δέντρα δεν βγάζουν εκατοστάευρα αλλά μη μας δουλεύετε από πάνω.

Δεν χρειάζεται να καταναλώνετε την όποια ευφυΐα (αν διαθέτετε) στην εφεύρεση λογιστικών αλχημειών, ταχυδακτυλουργιών, εφευρετικών υπολογισμών που παράγουν από τη μύγα ξίγκι και επιδιώκουν να μας πείσουν ότι με λιγότερα ευρώ στην τσέπη μας είμαστε πιο πλούσιοι! Αυτά τα πράγματα πάνε πακέτο και το ένα φέρνει το άλλο, δηλαδή η κακή κατάσταση της οικονομίας αναγκάζει τους κυβερνώντες να ψεύδονται εν γνώσει τους και το κάνουν διαστρέφοντας τις έννοιες της ελληνικής γλώσσας και ανατρέποντας τους κανόνες της λογικής και της αριθμητικής. Αν μετά από χρόνια περάσει η κρίση και οι επόμενες γενιές κάνουν ταμείο των απωλειών, εκεί που θα διαπιστώσουν το μεγάλο έλλειμμα δεν θα είναι τόσο στην έλλειψη των χρημάτων αλλά στη διαστροφή της γλώσσας και των εννοιών. Η γλώσσα δεν είναι μικρό πράγμα. Δεν είναι η φλυαρία του τηλεοπτικού και του ιντερνετικού κόσμου αλλά η δομική σταθερότητα των εννοιών. Οι μεγάλοι ποιητές το κατανόησαν και ο μεν Σολωμός το διατύπωσε... ότι έγνοια του είναι η ελευθερία και η γλώσσα και ο Ελύτης ότι... μονάχη έγνοια του είναι η γλώσσα στις αμμουδιές του Ομήρου.

Με την προϊούσα διαστροφή των εννοιών όταν θα λέμε ανάσταση θα εννοούμε σταύρωση, όταν θα λέμε ευημερία θα εννοούμε εξαθλίωση, όταν θα λέμε Αριστερά θα εννοούμε κάποιο ασαφές εξοντωτικό πολιτικό σύστημα εξορκίζοντας το κακό με τη χρήση όμορφων λέξεων, κενών όμως περιεχομένου, ακόμα και αντιθέτου προς το πρωταρχικό νόημα όπως λ.χ. λέμε Εύξεινος Πόντος και εννοούμε τον άγρια, την αφιλόξενη Μαύρη Θάλασσα. Πρώτο μέλημα μετά την πάροδο της κρίσης θα πρέπει να είναι η αναθεώρηση των λεξικών για να φύγουμε από την κατάρα της Βαβέλ.