Οι ώρες είναι πολύ δύσκολες τα προβλήματα τεράστια.

 Οι ώρες είναι πολύ δύσκολες, τα προβλήματα τεράστια, οι δυνατές ή προσφερόμενες λύσεις εξαιρετικά επώδυνες και ιδιαίτερα μικρός ο χρόνος που μεσολάβησε μεταξύ των χθεσινών αλαζονικών και ανεδαφικών διακηρύξεων και των σημερινών ταπεινών πράξεων, ώστε να έχουν παρασυρθεί από τη συλλογική λήθη. Εξάλλου, τα δύσκολα δεν έχουν τελειώσει, δεν είναι πίσω μας, πολλά από αυτά είναι μπροστά μας. Το ίδιο ισχύει και για την κυβέρνηση.

Με αυτά τα δεδομένα, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να διαλαλεί ότι αισθάνεται σίγουρος και να επιδεικνύει την οίησή του, αλλά ασφαλώς γνωρίζει ότι βαδίζει σε κοινοβουλευτικό ναρκοπέδιο. Αγνωστο πόσο πραγματικά πιστεύει ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του είναι συμπαγής, αλλά μάλλον περισσότερο επενδύει σε άλλους παράγοντες.

Οπως ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η Νέα Δημοκρατία, περνάει μεγάλη εσωκομματική κρίση, στην περίεργη αίσθηση ότι μία πλευρά της δεν θέλει την πρόωρη πτώση της κυβέρνησης και με αυτήν την έννοια την στηρίζει (μέχρις αποδείξεως του εναντίου) και στην ανοχή που επιδεικνύουν απέναντί του οι δανειστές, έστω και με την έννοια ότι, προς το παρόν, του δανείζουν λίγο χώρο και χρόνο.

Από την άλλη πλευρά, έχουν εμφανιστεί σύννεφα στην κυβερνητική συμβίωση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ίσως αυτό εξηγεί το διακριτικό «φλερτ» του πρωθυπουργού προς τον Βασίλη Λεβέντη, ενώ παράλληλα γίνεται προσπάθεια από κύκλους της δημοσιογραφίας και των μίντια να αναβαθμίσουν πολιτικά τον ίδιο και το κόμμα του. Και βεβαίως, δεν μπορεί να γίνει ακόμη πρόβλεψη για την κατάσταση που θα επικρατεί στη Νέα Δημοκρατία μετά τις εσωκομματικές εκλογές και την ανάδειξη νέου αρχηγού. Οι εξελίξεις στη Ν.Δ. θα παίξουν ρόλο, επίσης, στον καθορισμό της στάσης του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού και όλα αυτά ώς τον Μάρτιο. Μετά, βλέπουμε...

Έντυπη