Το κύριο πρόβλημα της κυβέρνησης Τσίπρα- Καμμένου που δημιουργεί αρρυθμίες και καθυστερήσεις στο κυβερνητικό έργο είναι οι τεράστιες αντιφάσεις μεταξύ αυτών που πιστεύουν και αυτών που πρέπει να κάνουν καθημερινά οι υπουργοί .Μία μάχη ανάμεσα στην ιδεολογία και την πράξη που θολώνει τον στόχο και δυσκολεύει το τελικό αποτέλεσμα.
Οι περισσότεροι από τους υπουργούς προέρχονται από την κομμουνιστική Αριστερά και έχουν γαλουχηθεί με τις απόψεις της δεκαετίας του 70 ότι το μεγάλο κράτος είναι προς όφελος των πολιτών και της δημοκρατίας ,ότι ο δημόσιος τομέας βάζει φραγμούς στην ανεξέλεγκτη εξουσία των οικονομικών συμφερόντων και ότι οι επιχειρηματίες είναι άπληστα και αχόρταγα πλάσματα που θα μπορούσαν να πουλήσουν ακόμη και την μάνα τους -πόσο μάλλον το κοινωνικό συμφέρον - για να βγάλουν μεγαλύτερο κέρδος.
Αυτοί οι υπουργοί ,λοιπόν, οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν ότι ένας από τους σημαντικότερους λόγους για την σημερινή χρεοκοπία της χώρας είναι η γιγάντωση των ελλειμμάτων του κράτους, η αδυναμία του πολιτικού προσωπικού όλων των κομμάτων να αντιταχθεί στα ατελείωτα αιτήματα των συντεχνιών και της κομματικής πελατείας καλούνται τώρα με συνοπτικές διαδικασίες λόγω του τρίτου Μνημονίου να κάνουν τα αντίθετα με όσα ανατράφηκαν πολιτικά.
Καλούνται δηλαδή να μειώσουν το κράτος , να πουλήσουν κρατικές επιχειρήσεις σε ιδιώτες , να περικόψουν δαπάνες και προϋπολογισμούς κρατικών φορέων, να μειώσουν συντάξεις και προνόμια εργαζομένων και να αφήσουν ελεύθερο χρόνο στην επιχειρηματικότητα για να αναλάβει την ανάπτυξη και την έξοδό της χώρας από την κρίση.
Καλούνται με άλλα λόγια να εφαρμόσουν κάτι στο οποίο ,όχι μόνο δεν πιστεύουν, αλλά και -εάν τελικά κατάφερναν να το φέρουν σε πέρας -θα αποτελούσε την έμπρακτη διάψευση όσων τόσα χρόνια θεωρούσαν ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής τους σκέψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου