Δημοκρατία και Ευρώπη

Από μια άποψη τους καταλαβαίνω τους συριζαίους. Δεν είναι εύκολη η απότομη προσγείωση. Δεν γίνεται τη μια να πουλάς τρέλα, να ξεσκίζεις μνημόνια και να εκδιώκεις τρόικες και την επομένη να μεταλλάσσεσαι σε μνημονιακό θιασώτη και σε πειθήνιο συνομιλητή της Βελκουλέσκου. Μέχρι και εγκεφαλικά δικαιολογεί η ιατρική για τέτοιες καταστάσεις.

Αλλά από την άλλη δεν γίνεται ούτε εμείς να ζούμε ούτε εκείνοι να κυβερνούν με ψευδαισθήσεις. Πρέπει όλοι να ξέρουμε ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και πού πάμε. Κι όταν, για παράδειγμα, είμαστε η μοναδική κοινοβουλευτική δημοκρατία παγκοσμίως που η κυβέρνησή της διαθέτει κομματική εφημερίδα, κομματικό ραδιόφωνο και κομματική τηλεόραση είναι βέβαιο ότι κάτι δεν πάει καλά.

Τι είναι αυτό το «κάτι» το ξέρουμε, λίγο ή πολύ, όλοι μας. Δεν έχουμε να κάνουμε με τίποτα φανατικούς θιασώτες της αστικής δημοκρατίας. Και για να μην τα λέω εγώ και βρει την ευκαιρία κι ο κάθε Παππάς, Κορωνάκης ή Φίλης να παπαγαλίσει τις γνωστές γελοιότητες για «συστημικές συνωμοσίες», επικαλούμαι τη δήλωση στο «Βήμα» του υπουργού τους Γ. Πανούση που τους υποδεικνύει να συνειδητοποιήσουν επιτέλους ότι «τον περασμένο Ιανουάριο οι εκλογές είχαν ως αποτέλεσμα ν' αλλάξουμε στην Ελλάδα κυβέρνηση αλλά όχι και καθεστώς».

Και το κακό γι' αυτούς δεν είναι μόνο ότι δεν επήλθε καθεστωτική αλλαγή και άρα τα όποια και όσα έμμεσα ή και άμεσα «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» έσπευσαν να εκδώσουν έχουν τόση αξία όση και το χαρτί πάνω στα οποία καταγράφηκαν. Είναι και ότι η χώρα παραμένει και στην Ευρώπη και καλά θα κάνουν εφεξής να προσέχουν τις όποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες τους για να μην υποστούν στραπάτσα ανάλογα εκείνου που βίωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας όταν μεγαλοπιάστηκε και πίστεψε πως επειδή μπορούσε να διορίζει κατά χιλιάδες τους κομματικούς φίλους του στο Δημόσιο, θα μπορούσε να καθορίζει και το ποιοι, πώς και σε ποιο βαθμό θα είχαν το δικαίωμα να ενημερώνουν τον ελληνικό λαό.

Υποθέτω ότι ο Τσίπρας και οι περί αυτόν θα διαπίστωσαν πολύ πρόσφατα πόσο βαρύ είναι το τίμημα στην Ευρώπη για τους «καλαμοκαβαλάρηδες». Ας μην τρέφουν την ψευδαίσθηση πως αν χρειαστεί δεν θα το ξαναδιαπιστώσουν. Γιατί το πολίτευμα παραμένει κοινοβουλευτική δημοκρατία και η χώρα ανήκει πάντα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.