«Εθνικά καθήκοντα»

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνουν, στην πλειονότητά τους, ότι είναι «εθνικό καθήκον» να ψηφίσουν την όποια συμφωνία εξασφαλίσει η κυβέρνηση. Κι έχουν δίκιο. Εκείνο που κυρίως μετράει είναι να αποφύγουμε τα βράχια κοντά στα οποία μας έχει φέρει το τελευταίο τετράμηνο η επιπολαιότητα αλλά και η ανικανότητα των διαπραγματευόμενων με τους εταίρους και δανειστές μας.

Ωστόσο, η στάση αυτή των κυβερνώντων οδηγεί μοιραία σε μια απορία: αν είναι «εθνική ανάγκη» να ψηφιστεί μια συμφωνία που οι ίδιοι ομολογούν πλέον ότι θα είναι οικονομικά επαχθής, για ποιο λόγο οι ίδιοι άνθρωποι υποστήριζαν μόλις πριν από μερικούς μήνες ότι είναι «εθνικό καθήκον» να μην περάσει η συμφωνία που διαπραγματεύονταν οι προκάτοχοί τους και η οποία προβλεπόταν να είναι ευνοϊκότερη;

Φυσικά δεν είμαι τόσο αφελής ώστε να ελπίζω σε μια σοβαρή και υπεύθυνη απάντηση από ανθρώπους οι οποίοι δεν διαθέτουν τη στοιχειώδη έστω πολιτική ειλικρίνεια ώστε να ομολογήσουν ότι η μοναδική διαπραγμάτευση που ξέρουν είναι να περιφέρονται ως ικέτες στις αυλές όλων εκείνων που προκλητικά και επί χρόνια καθύβριζαν και να εκλιπαρούν αναξιοπρεπώς για «πολιτική λύση».

Και ούτε, βεβαίως, θεωρώ ότι ήταν τόσο αφελείς ώστε πραγματικά να πιστεύουν ότι η Μέρκελ, ο Ολάντ, η Ευρωζώνη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ θα έφταναν στην κατάντια να αυτογελοιοποιηθούν ενδίδοντας στην... ασυμβίβαστη διαπραγματευτική πρακτική και στο... πολιτικό ανάστημα του Αλ. Τσίπρα και να υποκύψουν στις όποιες απαιτήσεις της «πρώτης αριστερής κυβέρνησης».

Ηξεραν καλά πού εξωθούσαν τις εξελίξεις και πού οδηγούσαν τη χώρα. Αλλά εκείνο που αποκλειστικά τους ενδιέφερε ήταν η εξουσία και μόνο η εξουσία. Γι' αυτό και αδίστακτα έχουν αφεθεί στον κατήφορο της ταύτισης του κομματικού και του προσωπικού τους συμφέροντος με το εθνικό. Είχε κάνει την αρχή, αν θυμάστε, η ευρηματική Βαλαβάνη που μας γνωστοποίησε ότι η εξόφληση του τρισάθλιου ΕΝΦΙΑ αναβαθμίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ από «αντιλαϊκό χαράτσι» σε «εθνική υποχρέωση».

Ακολούθησαν οι Φίληδες, οι Παππάδες και οι Σκουρλέτηδες που μας γνωστοποίησαν πως ό,τι δεν συμφωνεί με τις απόψεις του κόμματος είναι «αντεθνική προπαγάνδα». Και καταλήξαμε και στην προκαταβολική αναγνώριση ως «εθνικής υποχρέωσης» της υπερψήφισης της όποιας συμφωνίας τους επιβάλουν. Περιμένατε κάτι διαφορετικό;