Οποιοι διαπραγματεύονται το μέλλον της χώρας δεν έχουν περιθώρια για επιπολαιότητες.

Δεν είναι ασφαλώς καθοριστικό στοιχείο από το οποίο θα κριθεί η επίτευξη της συμφωνίας με τους εταίρους και δανειστές μας η φορολόγηση ή μη των αναλήψεων από τα ΑΤΜ. Οταν, όμως, ο αρμόδιος για τη διαπραγμάτευση υπουργός εμφανίζεται μέσα σ' ένα δίωρο να πραγματοποιεί στροφή 180 μοιρών και να μετακινείται από την αποδοχή του μέτρου στην απόρριψή του, τότε μόνο κολακευτικές δεν είναι οι εντυπώσεις που εύλογα δημιουργούνται για την επάρκεια της διαπραγματευτικής εκπροσώπησης της χώρας.

Επανειλημμένα έχουν επικριθεί και ο υπουργός Οικονομικών, αλλά και η κυβέρνηση γενικότερα, ότι στο τετράμηνο που έχουν την ευθύνη για τη διεξαγωγή της διαπραγμάτευσης δεν κατάφεραν ν' αντιπαραθέσουν στις αξιώσεις των δανειστών μας σαφείς προτάσεις και συγκεκριμένα μέτρα αντίστοιχων δημοσιονομικών αποδόσεων, έτσι ώστε να κλείσει επιτέλους η αξιολόγηση.

Δυστυχώς ό,τι δεν έγινε σ' αυτούς τους τέσσερις μήνες, εξακολουθεί να μη γίνεται και τώρα, παρ' όλο που τα χρονικά περιθώρια έχουν εξαντληθεί. Και η περίφημη «δημιουργική ασάφεια» έχει λειτουργήσει σαν ένα ολέθριο μπούμερανγκ, αφού όχι μόνο σε συγκλίσεις δεν συνέβαλε αλλά ακόμη και το αναγκαίο κλίμα εμπιστοσύνης με τους εταίρους μας υπονόμευσε.

Είμαστε στο παρά πέντε της συμφωνίας, όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός υποστηρίζει. Οφείλουμε, κατά συνέπεια, να πάρουμε τις αποφάσεις μας για τις υποχωρήσεις που θα κάνουμε ή δεν θα κάνουμε. Αλλά όποιες κι αν είναι οι αποφάσεις αυτές, θα πρέπει να διακρίνονται από σοβαρότητα και υπευθυνότητα και όχι να γνωστοποιούμε κάτι που ύστερα από δύο ώρες θα σπεύσουμε ν' ανακαλέσουμε επειδή μεσολάβησαν αντιδράσεις ή κρίθηκε ότι το πολιτικό κόστος θα είναι δυσβάστακτο. Οποιοι διαπραγματεύονται το μέλλον της χώρας δεν έχουν περιθώρια για επιπολαιότητες.