Τρέχουν την υστάτη ώρα να αλλάξουν τα δεδομένα μήπως και προλάβουν την επερχόμενη καταστροφή.

Σκηνές θερινής επιθεώρησης ζει ο τόπος με τις επινοήσεις της κυβέρνησης που ανακαλύπτει αιφνιδίως ότι πάει στα... βράχια, καθώς έχει υπονομεύσει τον εαυτό της και τη χώρα. Τρέχουν την υστάτη ώρα να αλλάξουν τα δεδομένα μήπως και προλάβουν την επερχόμενη καταστροφή. Ο μύθος της σκληρής διαπραγμάτευσης κατέρρευσε μαζί με τα κωμικά του κ. Γ. Βαρουφάκη και ορισμένων ακόμη υπουργών και κυβερνητικών στελεχών που έφεραν τον τόπο σε οριακό σημείο. Τα όσα εξελίχθηκαν στη Ρίγα της Λετονίας απλώς αποκάλυψαν με έναν εξευτελιστικό τρόπο ότι η κοροϊδία και τα παίγνια έχουν κόστος και πρωτίστως δεν μπορούν να κρατήσουν για πολύ.

Το ουσιώδες όμως δεν είναι οι γραφικότητες του κ. Βαρουφάκη, ο ναρκισσισμός του οποίου τον έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα, αλλά η έλλειψη στρατηγικής και σχεδίου από την κυβέρνηση για το πού και πώς θέλει να πάει. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι υπάρχει μια κάποια στροφή από τον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος προφανώς κατανόησε ότι πάει στον γκρεμό και κάνει μια κίνηση από ένστικτο αυτοσυντήρησης. Ενδεχομένως οι συνομιλίες με τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ ήταν καθοριστικές γι' αυτή την αλλαγή πλεύσης.

Ουδείς είναι σε θέση να ισχυριστεί ότι αυτή η ανατροπή θα έχει συνέχεια και συνέπεια ώστε να ολοκληρωθεί με επιτυχία μια συμφωνία που θα μας βγάλει από τη διακεκαυμένη ζώνη. Το ζητούμενο βεβαίως είναι αν ο διεκδικούμενος συμβιβασμός μπορεί να επιτευχθεί τώρα που χρόνος έχει τελειώσει και μετρά αντίστροφα πριν από τη μεγάλη έκρηξη, που δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο.

Σε ένα δεύτερο αλλά εξίσου σοβαρό επίπεδο το μεγάλο ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση που σπατάλησε τόσο άσκοπα το πολιτικό της κεφάλαιο έχει τώρα αποθέματα να περάσει από τη Βουλή αντιδημοφιλή μέτρα και ρυθμίσεις που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Οι εσωτερικές αντιφάσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας πολύ δύσκολα πια θα ξεπεραστούν ώστε να βρεθεί κοινός τόπος για έναν οδυνηρό συμβιβασμό με μειώσεις σε συντάξεις και άλλες παροχές, στις οποίες επιμένουν ακόμη συγκεκριμένοι υπουργοί και απειλούν ευθέως την ηγεσία τους. Η λύση του δράματος δεν επιδέχεται ωραιοποιήσεις και άλλες σκόπιμες ασάφειες. Αντιθέτως απαιτεί τόλμη και ρεαλισμό χωρίς καθυστερήσεις και ελιγμούς.