Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Ο χρόνος έχει προ πολλού εξαντληθεί και ανάσες χωρίς χρηματοδότηση δεν είναι παρά βαθιές εισπνοές τοξικού ατμού.

Ο κ. Τσίπρας διαπίστωσε ότι το ευρωπαϊκό τρένο δεν έχει θέσεις δωρεάν και υπάρχουν κανόνες για τους επιβάτες. Με τη χώρα στα όρια της οικονομικής κατάρρευσης, μια αχτίδα συμβιβασμού είναι θετική, αλλά δεν θα πρέπει να εκληφθεί σαν μια ακόμη «ανάσα». Ο χρόνος έχει προ πολλού εξαντληθεί και ανάσες χωρίς χρηματοδότηση δεν είναι παρά βαθιές εισπνοές τοξικού ατμού.
Η κυβέρνηση έχοντας πλέον την εμπειρία τού τι εστί να διαπραγματεύεσαι επί συγκεκριμένων κειμένων και όχι με συνθήματα, δεν έχει άλλο δρόμο από το να κινηθεί τάχιστα για την υποβολή των προτάσεών της στο τρίο των θεσμών και στο Eurogroup, ώστε να έρθει η πραγματική ανάσα με το ξεκλείδωμα της ρευστότητας.
Το άλλα εννοούσαμε στις 20 Φλεβάρη, άλλα καταλάβατε, οι εποικοδομητικές ασάφειες κ.λπ., δεν δημιουργούν πρόβλημα αξιοπιστίας μόνο στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό, καθώς σιγά σιγά θα φαίνεται πιο καθαρά ότι κάτι δεν πάει καλά.
Ο Α. Τσίπρας από σήμερα βρίσκεται μπροστά στην αφετηρία μιας πολύ δύσκολης διαδρομής. Γιατί η απόφαση της 20ής Φεβρουαρίου που επαναβεβαίωσε ο ίδιος προχθές μαζί με τους άλλους ηγέτες προβλέπει την εφαρμογή μιας κρίσιμης μάζας των δεσμεύσεων του Μνημονίου. Οπως κι αν το διαβάσεις, όπως και να το βαφτίσεις, το «ελληνικής ιδιοκτησίας» πρόγραμμα όλοι γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να κινηθεί και πολύ έξω από αυτό το πλαίσιο.
Είναι κατανοητό το τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει να πειστούν όχι τόσο οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ όσο οι βουλευτές του για να αποδεχτούν αυτή τη σκληρή πραγματικότητα. Ας έχουμε απλώς υπόψη μας ότι αυτή τη φορά δεν θα είναι τόσο εύκολο να κάνουμε το «κορόιδο». Γιατί η προχθεσινή συμφωνία δεν έγινε με κάποιους τεχνοκράτες ή τροϊκανούς, αλλά με την ηγεσία της Ευρώπης. Και οι συνέπειες τώρα μιας υπαναχώρησης θα είναι ανάλογες όχι μόνο για την κυβέρνηση αλλά και για τη χώρα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου