Το χειρότερο απ' όλα...

Το χειρότερο απ' όλα δεν είναι ότι έχουµε φτάσει εδώ που φτάσαµε, αλλά το ότι αρνούµαστε ακόµα πεισµατικά να συνειδητοποιήσουµε τους λόγους για τους οποίους φτάσαµε ως εδώ.
Εξακολουθούµε να είµαστε τα «εξιλαστήρια θύµατα» µιας διεθνούς συνωµοσίας, κάποιων ξένων κέντρων που επιδιώκουν την εξουθένωση και την ταπείνωσή µας µε κάθε τρόπο.
Η ίδια ακριβώς αυτή νοοτροπία διαπέρασε, από την αρχή ως το τέλος, ολόκληρο το κείµενο των προγραµµατικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης και τις παρεµβάσεις του πρωθυπουργού που πιο πολύ φαινόταν να ηγείται της επόµενης... εξόδου του Μεσολογγίου, παρά µιας χώρας που επιθυµεί, µε τη βοήθεια και των εταίρων της, να εξελιχθεί σε µια κανονική ευρωπαϊκή χώρα.
Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι από τις δηλώσεις, αλλά και τις παρεµβάσεις των κυβερνητικών στελεχών, έλειψαν εντελώς οι αναφορές στην ανάπτυξη και στις προϋποθέσεις για να φτάσουµε σ' αυτήν, δηλαδή την αύξηση της παραγωγικότητας, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, την προσέλκυση επενδύσεων, την υγιή επιχειρηµατικότητα και το άνοιγµα της αγοράς, τη σύνδεση της παιδείας µε την παραγωγική διαδικασία κ.λπ.
Αντίθετα οι όποιες αναφορές στις έννοιες αυτές -όπως και τα εξαγγελθέντα πρώτα µέτρα- ήταν µάλλον απαξιωτικές και πάντως στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που χρειάζεται η χώρα.
Το χειρότερο απ' όλα είναι, ωστόσο, ότι εξακολουθούµε να είµαστε πεισµένοι ότι «µας χρωστάνε, δεν τους χρωστάµε», ότι εξακολουθούµε να ψάχνουµε πως και ποιοι θα µας δώσουν λεφτά και όχι πώς µπορούµε να σταθούµε µόνοι µας όρθιοι, εκσυγχρονίζοντας και κάνοντας πιο αποδοτική τη λειτουργία του κράτους και την παραγωγική µας διαδικασία. Και βέβαια, το χειρότερο απ' όλα για την ελληνική κοινωνία είναι ότι η «αντιµνηµονιακή» ρητορεία της προηγούµενης περιόδου -που τώρα πια έγινε κυβερνώσα- τείνει να διαµορφώσει µια νέα εθνικολαϊκίστικη δυναµική, µια νέα επικίνδυνη για τη χώρα ιδεολογική επικυριαρχία.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν συγκροτήθηκε απλά για λόγους κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Ηταν το αποτέλεσµα µιας προαναγγελθείσας ιδεολογικοπολιτικής συµπόρευσης.
Απόδειξη ότι το µέχρι πρότινος... αστέρι των ΑΝΕΛ σάρωσε και στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ!
Το χειρότερο απ' όλα όµως για τη χώρα είναι ότι µια νεοεκλεγµένη κυβέρνηση, µε σηµαντική µάλιστα λαϊκή αποδοχή και στήριξη, φαίνεται να καταναλώνει το πολύτιµο κεφάλαιό της σε πατριωτικές κορόνες ρήξης και περιθωριακά ιδεολογήµατα.
Οι παρεµβάσεις πολλών υπουργών µου θύµιζαν συχνά τις µέρες εκείνες που -κλεισµένοι στον Περισσό και τις ιδεολογικές µας εµµονές- περιµέναµε καρτερικά να σαπίσει ο καπιταλισµός. Μέχρι που έπεσε το τείχος και διαλυθήκαµε ησύχως...