Κακό προαίσθημα

Θέλουν να δώσουν το μήνυμα ότι το κοστούμι και η γραβάτα δεν είναι η κατάλληλη ενδυμασία για τη σκληρή δουλειά που πρόκειται να κάνουν. Δηλαδή, προσήλθαν στην ορκωμοσία με τα ρούχα της δουλειάς. Η αίσθηση που άφησαν κατά τη συγκέντρωσή τους έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, όπου χαλαρά μεταξύ τους και κατά ομάδες ασπάζονταν ο ένας τον άλλον σαν να είχαν καιρό να ειδωθούν, ήταν παρόμοια με την ψυχολογία εκδρομέων που συναντιούνται σε έναν προκαθορισμένο χώρο και τους περιμένει ένα κρουαζιερόπλοιο ή ένα πούλμαν για να τους πάει εκδρομή.

Μακάρι να έχουν δικαιολογημένα την αυτοπεποίθηση και τη γαλήνη που αφήνει η βεβαιότητα ότι κατέχουν το αντικείμενο και ότι όλα είναι εύκολα να εκπληρωθούν σύμφωνα με τις προεκλογικές εξαγγελίες. Οπότε, γιατί να έχουν άγχος; Το άγχος πρέπει να το έχουμε εμείς, όταν τους βλέπουμε χωρίς άγχος και δημιουργείται σε κάποιους από μας το κακό προαίσθημα ότι οι νέοι κυβερνήτες είναι εκτός τόπου και χρόνου και η ευδαιμονία στο ύφος θυμίζει το ποίημα του Σεφέρη που καταλήγει με τους στίχους «Ανίδεοι και χορτάτοι». Πέρα από το προαίσθημα του καθενός που υπόκειται στην παραφυσική λειτουργία αν επαληθευτεί ή όχι, αυτό που είναι χειροπιαστά ανησυχητικό και νομοτελειακά αναμενόμενο είναι τα κακά ξεμπερδέματα που θα έχουν μεταξύ τους ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Ηταν μια κάποια λύση η συμμαχία των πεινασμένων για εξουσία, αλλά γρήγορα θα γίνει κατανοητό ότι δεν είναι καλή η συμμαχία της μπαρούτης με τη φωτιά και αν ανταμώσουν, θα φτιάξουν ένα Κούγκι ή ένα Αρκάδι εν καιρώ ειρήνης. Πέρα από όλα αυτά, έχουμε και τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Και εδώ υπάρχει διάχυτη η αίσθηση ότι η υπεραισιοδοξία της νέας κυβέρνησης για την ευτυχή κατάληξη των διαπραγματεύσεων (ότι δηλαδή θα πάρουμε μόνον, χωρίς να δώσουμε) δεν στηρίζεται σε αξιόπιστα στοιχεία και είναι έξω από την προαιώνια εμπειρία του ανθρώπου ότι ποτέ ο οφειλέτης δεν είναι ισχυρότερος από τον δανειστή και τίποτα δεν παίρνεις, αν δεν προσφέρεις αντάλλαγμα. Μακάρι ο κύριος Τσίπρας να διαψεύσει την παγκόσμια Ιστορία.