Στον κόσμο του Μάλμπορο

Το προηγούμενο δεκαπενθήμερο ήταν ιδιαίτερα διδακτικό...

Η κυβέρνηση επιχείρησε απροετοίμαστα και παράτολμα να ξεμυτίσει δοκιμαστικά από το υπόστεγο. Και η ψυχρολουσία δεν ήρθε με κουβά, αλλά με ολόκληρη μάνικα.

Η κυβέρνηση δείχνει να πήρε το μήνυμα. Δεν υπάρχει ζωή πια, ούτε «μαξιλάρι προστασίας» χωρίς «επιτήρηση», «εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων» όπως αλλιώς ονομαστεί.

Ετσι δρομολογείται η επιστροφή στον ρεαλισμό και αποσύρονται τα συνθήματα περί σκισίματος του Μνημονίου, στα οποία έντεχνα ο ΣΥΡΙΖΑ παρέσυρε τη ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ.

Το ερώτημα είναι αν έπιασε το μήνυμα και η αντιπολίτευση. Ο Γ. Σταθάκης μιλά με το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, τον Ασμουσεν, γνωρίζει Οικονομικά και άριστα Αγγλικά.

«Δεν θα κάνουμε μονομερή κίνηση, αλλά θα διαπραγματευτούμε το χρέος, θα κάνουμε επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης», είπε ο κ. Σταθάκης. Μα, με αυτό το πλαίσιο δεν διαφωνεί κανένας, εκτός ίσως από τους οπαδούς του Π. Λαφαζάνη και των ΑΝΕΛ.

Αλλά υπάρχει ακόμη μία προσθήκη από τον ΣΥΡΙΖΑ: θα καταργούμε σταδιακά τους εφαρμοστικούς νόμους του Μνημονίου. Δείχνουν να παραβλέπουν ότι οι όροι του Μνημονίου συνδέονται με τη δανειακή σύμβαση και έτσι το πράγμα μπλέκει, γιατί κάνουν σαν να μην άκουσαν το σαφές και ωμό μήνυμα αγορών και δανειστών: «Οχι χρήμα χωρίς όρους».

Ο κ. Σταθάκης υποστηρίζει ότι αυτό που λείπει είναι μία άλλη ισχυρή κυβέρνηση που θα διαπραγματευτεί τα πάντα. Αλλά πόσο πιο ισχυρή θα είναι ακόμη μία και αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όταν από τις 153, 158 έδρες της καμιά εικοσαριά θα ανήκουν στο Αριστερό Ρεύμα; Με ποια ισχυρή πλειοψηφία θα διαπραγματευτεί ο κ. Σταθάκης την επιμήκυνση (και όχι τη διαγραφή του χρέους), όταν θα πρέπει να κερδίζει κάθε φορά την «ψήφο εμπιστοσύνης» της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του;

Και τι κάνει τον κ. Σταθάκη να πιστεύει ότι θα αλλάξει κάτι στη διάθεση της άλλης πλευράς; Αρκεί να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά για να εξαφανιστούν ο Ντράγκι και η Μέρκελ, να διαλυθούν η Λαγκάρντ και ο Κατάινεν;

Είτε κάποιοι μας δουλεύουν, είτε κάποιοι είναι πραγματικά αφελείς και συνεπώς ασύμμετρα επικίνδυνοι. Και απλώς ποντάρουν ότι οι πολίτες συνεχίζουν να ζουν στον κόσμο του Μάλμπορο..