Τα αυτονόητα. Δυστυχώς.

Καλύτερη, περισσότερη, βαθύτερη και δικαιότερη» θέλει τη δημοκρατία μας ο Πρόεδρος της χώρας, στο μήνυμά του για τα σαραντάχρονα από την πτώση της χούντας. Απ’ το στόμα του και στου Θεού τ’ αυτί, είναι δεν είναι Ελληνας. Αλλά πώς ερμηνεύεται ο συγκριτικός βαθμός του προεδρικού λόγου; Ποιον να θεωρήσουμε ως πρώτο όρο συγκρίσεως; Μάλλον πρέπει να αποκλείσουμε την πιθανότητα να έχει κατά νουν ο κ. Παπούλιας την τετράδα «κακή, λειψή, ρηχή και άδικη» αναφερόμενος στα «εγγειοβελτιωτικά έργα» που χρειάζεται η ελληνική δημοκρατία (το παλαιότερο «βάθεμα και πλάτεμα»), ώστε να ανταποκρίνεται στο όνομά της. Τόσο καταδικαστικό για μια πολιτεία δεν μπορεί να είναι ένα στέλεχός της, με δύο συναπτές προεδρικές θητείες και άλλες δύο στο υπουργείο Εξωτερικών.

Το λογικό λοιπόν είναι να συμπεράνουμε ότι μετράει την υπάρχουσα δημοκρατία και τη βρίσκει «καλή, αρκετή, βαθιά και δίκαιη». Ζητάει όμως την ποιοτική και ποσοτική βελτίωσή της, συν τοις άλλοις επειδή, όπως λέει, «η κρίση έφερε υποχώρηση της δημοκρατίας και αυτή είναι ίσως η δραματικότερη παρενέργεια της οικονομικής περιπέτειας». Αυτή η περικοπή του προεδρικού διαγγέλματος ενόχλησε την κυβερνητική εκπρόσωπο (δηλαδή την κυβέρνηση), η οποία και επιχείρησε -με τη συνήθη ηρεμία της- να την ερμηνεύσει «αυθεντικά», υποβαθμίζοντας το νόημά της ή και αλλοιώνοντάς το. Αλλά δεν πρόκειται για χρησμό, σαν τους καραμανλικούς. Απλά και κατηγορηματικά μιλάει ο κ. Πρόεδρος. Απλή και κατηγορηματική είναι και η διαπίστωσή του πως «η μεγαλύτερη και σημαντικότερη μεταρρύθμιση είναι η εμπέδωση κανόνων φορολογικής δικαιοσύνης, ώστε να σηκώνουν τα μεγάλα βάρη αυτοί που έχουν και όχι αυτοί που δεν μπορούν να ξεφύγουν». Τα αυτονόητα. Δυστυχώς.

Την εξασθένηση της δημοκρατίας λόγω της μείωσης της εθνικής κυριαρχίας και της τροϊκανικής υπερξουσίας την έχουν ομολογήσει και κυβερνητικά στελέχη. Αλλά δεν μπορούμε να θεωρούμε τον εξωτερικό παράγοντα υπεύθυνο για τα πάντα. Κανένας Τόμσεν λ.χ. και καμία Μέρκελ δεν απαίτησαν από τον κ. Σαμαρά να εμφανίζεται στη Βουλή με τη συχνότητα που επισκέπτεται γαύρος τη Λεωφόρο. Δεν μειώνει τη δημοκρατία μια τέτοια στάση, έκδηλα περιφρονητική;