Εως πότε θα επιμένουν κάποιοι στο παραμύθι .

Είναι πολλές οι μεταρρυθμίσεις που χρειαζόμαστε σε αυτόν τον τόπο και πολλά αυτά που χρωστάμε στα παιδιά μας. Κυρίως, όμως, τους χρωστάμε την αλήθεια. Να τους πούμε για τα καλά μας, αλλά και για τα στραβά μας. Για να μάθουν πως εθνικό είναι το αληθές, όπως ανεπανάληπτα επισήμανε ο εθνικός ποιητής, και όχι η όποια κομματική ή άλλη προπαγάνδα. Εως πότε θα επιμένουν κάποιοι στο παραμύθι ότι για τα δεινά μας φταίνε οι ξένοι που μας φθονούν, μας εκμεταλλεύονται και θέλουν να μας εξαφανίσουν;
Οι ξένοι κάνουν τη δουλειά τους. Φροντίζουν τα συμφέροντά τους. Οπως οφείλει να κάνει κάθε κράτος και θα έπρεπε να κάναμε κι εμείς. Αλλά και η Μικρασιατική Καταστροφή, και ο Εμφύλιος, και η χούντα, και το Κυπριακό δικά μας «επιτεύγματα» υπήρξαν. Εμείς τα αποφασίσαμε, εμείς τα διαπράξαμε. Τίποτε απ' όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί αν είχαμε πολιτευτεί με σύνεση, σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Υπάρχει η άποψη ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο σαν φάρσα. Αλλά υπάρχει και μια άλλη άποψη που λέει ότι λαοί που δεν διδάχτηκαν από την Ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν. Εμείς ανήκουμε στη δεύτερη περίπτωση. Κάθε τόσο κάποιοι σε αυτόν τον τόπο που βρίσκονται να διαθέτουν κάποια ισχύ θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να αγνοήσουν τη διαμορφωμένη τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό πολιτική και οικονομική πραγματικότητα και να πουλήσουν τρέλα.
Αυτή τη διαχρονική εμπειρία πότε και πώς θα την κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας, έτσι ώστε να μη ζήσουν, με τη σειρά τους, τις τρεις ή τέσσερις κρίσεις που αναλογούν σε κάθε γενιά Ελλήνων;