Γιατί όχι προδοσία;

Πολλοί άντρες της ηλικίας μου περάσαμε άγρια στρατιωτική θητεία. Υπηρέτησα 30 μήνες συνοριακή θητεία στο κρίσιμο διάστημα '74-'77, μέσα στο οποίο συνέβη η καρναβαλική επιστράτευση για το άμεσο ενδεχόμενο ελληνοτουρκικού πολέμου, εξαιτίας της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο. Για την ίδια αυτή απειλή γίνονται οι εξοπλισμοί ως σήμερα και έως τους αιώνες των αιώνων! Με τα χρόνια καμαρώνω για κάποιες στρατιωτικές φωτογραφίες μία από τις οποίες δείχνει τη μονάδα τεθωρακισμένων στρατοπεδευμένη Δεκέμβριο μήνα του 1974 στα χωράφια της Θράκης και οι φαντάροι μαζί και με τους αξιωματικούς ζούσαμε σαν τους αρουραίους μέσα σε σκηνούλες 50 πόντους ύψος και από κάτω για στρώμα χόρτα και κλαδιά, κανένα άλλο κατάλυμα, κανένας στεγασμένος χώρος να βάζει κάποιος το κεφάλι του την ώρα των ανέμων και των βροχών.

Δεν καυχόμαστε για ηρωισμό διότι θητεία υπηρετούσαμε, δεν ήμασταν εθελοντές, έτσι μας... έκατσε κατά το κοινώς λεγόμενο, άλλων δυστυχώς τους έκατσε να βρεθούν στην Κύπρο και να σκοτωθούν. Ομως έχουμε το δικαίωμα να νιώθουμε κάτι περισσότερο από οργή, δηλαδή βαθιά πίκρα για τις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών που αφορούν μίζες εξοπλιστικών προγραμμάτων. Η οργή είναι δεδομένη προς τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες που έπεσαν σαν αρπακτικά στη λεία των εξοπλισμών με κριτήριο την κατακύρωση των διαγωνισμών για τα όπλα όχι με βάση την αναγκαιότητά τους και το αξιόμαχο, αλλά το ύψος της μίζας. Ομως πέρα από την οργή υπάρχει η βαθιά θλίψη ότι συνέργησαν ανώτατοι αξιωματικοί, στρατηγοί, με τα ίδια ακριβώς κριτήρια αξιολόγησης και δωροδοκίας.

Είναι αδιανόητο να φανταστεί κάποιος αρχηγό Στρατού και αρχηγό Ναυτικού να δωροδοκούνται στα πλαίσια εξοπλιστικών προγραμμάτων και μάλιστα οι δωροδοκηθέντες (μακάρι να αποδειχθεί αβάσιμο) είχαν τα εύσημα ικανών και ακέραιων αξιωματικών. Δεν το πιστεύουμε, όπως δεν το πίστευαν και οι αρχαίοι Σπαρτιάτες ότι ο βασιλιάς τους Παυσανίας, νικητής των Περσών, άρχισε να δωροδοκείται από τους Πέρσες και το αντιλήφθηκαν με τα μάτια τους όταν οι έφοροι της Σπάρτης κρύφτηκαν στο ιερό κάποιου ναού στο Ταίναρο, όπου κατά τις πληροφορίες της κατασκοπείας τους θα γινόταν δωροδοκία, και δυστυχώς είδαν το αδιανόητο, τον ένδοξο βασιλιά τους να τα... παίρνει από τους εχθρούς! Αυτές οι ατιμωτικές πράξεις της μίζας τουλάχιστον για τους στρατιωτικούς θα πρέπει να δικαστούν με τα σχετικά άρθρα του νόμου που αφορούν την προδοσία της χώρας και όχι με τις διατάξεις περί δωροδοκίας και ξεπλύματος μαύρου χρήματος.