Περνάνε τα χρόνια και παγιώνεται μια ζοφερή κατάσταση που δυστυχώς την κληρονομούμε στα παιδιά μας. Την κρίση την υφίστανται και τα ίδια μέσα στα σπίτια τους που πολλών κινδυνεύουν να τεθούν σε πλειστηριασμό. Την υφίστανται στα πανεπιστήμια και στα σχολεία που δεν λειτουργούν.
Δύο βασικοί πυλώνες της κοινωνικής πολιτικής, η Παιδεία και η Υγεία, δοκιμάζονται στο όνομα του εκσυγχρονισμού και των συγχωνεύσεων. Με άλλα λόγια, την πληρώνουν οι ανήμποροι ασθενείς, δηλαδή οι γονείς και οι παππούδες των παιδιών μας, που μέσα σ' αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα κατέκτησαν την πανευρωπαϊκή πρωτιά να έχει καταρρεύσει η απόδοσή τους στη Φυσική και στα Μαθηματικά και, το χειρότερο, να θεωρούν μάταιο να σπουδάσουν, γιατί όποιο πτυχίο και να πάρουν δεν θα βρουν δουλειά.
Η επιλογή σπουδών, δυστυχώς, έχει συνδεθεί με τη δουλειά και όχι με την παιδεία και τη γνώση - μόρφωση. Εχουν συμβάλει οι λεγόμενες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις των εκάστοτε υπουργών που ματαιόδοξα θέλησαν να βάλουν τη σφραγίδα τους δανειζόμενοι πρότυπα εκπαιδευτικά ξένων χωρών στο όνομα της ομογενοποίησης σε μια παγκοσμιοκρατική ανάγκη, που θέλει εξειδικευμένους «ηλίθιους», γρανάζια στο καπιταλιστικό τους σύστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου