Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να κρυώνουν.

Είναι προφανές ότι η υπερβολική αύξηση των φόρων, σε περίοδο που μειώνονται το εισόδημα, η κατανάλωση και η τραπεζική χρηματοδότηση, είναι καταστροφική και προκαλεί μεγαλύτερη ύφεση. Επίσης, αλήθεια είναι ότι γίνεται μια υπερπροσπάθεια προκειμένου να εξασφαλιστεί η εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους και δεν υπάρχουν πλέον εύκολες πηγές εσόδων. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι όλες σχεδόν οι προσπάθειες αφορούν όσους πληρώνουν φόρους. Και στο πετρέλαιο. Αλλωστε, το πετρέλαιο είναι ένα. Ο διαχωρισμός σε πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης είναι εφεύρημα που είχε οδηγήσει σε φοροδιαφυγή. Αλλά και η εξομοίωση των φόρων οδήγησε σε αδυναμία πληρωμής επειδή έγινε σε υψηλό επίπεδο. Το ιδανικό θα ήταν να υπάρχει ενιαίος φόρος στο πετρέλαιο αλλά να είναι χαμηλότερος για όλες τις χρήσεις. Και προφανώς αυτό σημαίνει ότι θα είχε εξασφαλιστεί ότι δεν γίνεται φοροδιαφυγή. Η ταλαιπωρία των ανθρώπων που κρυώνουν ή κινδυνεύουν είναι το τίμημα που πληρώνει η κοινωνία για την ανικανότητα των κρατικών υπηρεσιών να εξαλείψουν τη φοροδιαφυγή. Υστερα από ράβε-ξήλωνε πολλών ετών, με συστήματα που τοποθετούνται αλλά δεν υποστηρίζονται, δεν παρακολουθούνται κ.λπ., καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα: τα φορολογικά έσοδα μειώνονται επειδή υπάρχει ύφεση ενώ προφανώς όποιοι μπορούν συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν. Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να κρυώνουν. Σαν το κορίτσι με τα σπίρτα, «ζωντανή εικόνα της χειρότερης δυστυχίας».