Ως πότε οι φορολογούμενοι θα αντέξουν. Όχι δεν θέλουν αλλά δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Όταν ένα κράτος δεν μπορεί να κατανοήσει την δυσχέρεια στην οικονομία και επιβάλλει νέα μέτρα, τότε είναι φυσιολογικό το σύστημα να καταλήξει σε ισοπέδωση.
Ποιος επενδυτής είναι «χαζός» για να προχωρήσει σε μια μακρόπνοη επένδυση στην Ελλάδα; Με φορολογία δυσβάσταχτη, με υποδομές ανύπαρκτες, με εξαφανισμένο το κράτος δικαίου και με την μη εφαρμογή των Νόμων σε καθημερινή βάση, ένας επενδυτής δεν θα έρθει ποτέ να κάνει μια σοβαρή επιχείρηση υπό την αιγίδα ενός κράτους «νταβατζή». Δεν είναι τυχαίο που το επιστημονικό και εργατικό δυναμικό της χώρας φεύγει μέρα με τη μέρα στο εξωτερικό και χάνεται από την πατρίδα. Αν συνεχιστεί η κρίση για ακόμη δύο χρόνια θα έχουμε χάσει όλη τη νεολαία, ζώντας ουσιαστικά μια νέα δεκαετία του 50.
Από τον πρωτογενή τομέα μέχρι την βιομηχανία και από τον τουρισμό μέχρι τη ναυτιλία, η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Και όταν τα παιδιά της έχουν φύγει θα έρθουν στη χώρα οι αποικιοκράτες άνευ όρων γιατί τότε θα υπάρχει ανάγκη, έστω και για μια απλή επένδυση για να επιβιώσει το κράτος. Ένα κράτος που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εισπράττει φόρους και αυτούς με λάθος τρόπο. Τα τελευταία 3 χρόνια το κράτος δεν ήταν αρωγός σε κανένα επιχειρηματικό ή μη εγχείρημα. Πάντα προβλήματα βάζει, πάντα εμπόδια. Ούτε μια επένδυση, ούτε ένας δρόμος. Και αν κάτι πάει να γίνει σταματάει γιατί πολύ απλά δεν δίνουν κανένα εφόδιο για να μπορέσει να συνεχιστεί.
Ποιος επενδυτής είναι «χαζός» για να προχωρήσει σε μια μακρόπνοη επένδυση στην Ελλάδα; Με φορολογία δυσβάσταχτη, με υποδομές ανύπαρκτες, με εξαφανισμένο το κράτος δικαίου και με την μη εφαρμογή των Νόμων σε καθημερινή βάση, ένας επενδυτής δεν θα έρθει ποτέ να κάνει μια σοβαρή επιχείρηση υπό την αιγίδα ενός κράτους «νταβατζή». Δεν είναι τυχαίο που το επιστημονικό και εργατικό δυναμικό της χώρας φεύγει μέρα με τη μέρα στο εξωτερικό και χάνεται από την πατρίδα. Αν συνεχιστεί η κρίση για ακόμη δύο χρόνια θα έχουμε χάσει όλη τη νεολαία, ζώντας ουσιαστικά μια νέα δεκαετία του 50.
Από τον πρωτογενή τομέα μέχρι την βιομηχανία και από τον τουρισμό μέχρι τη ναυτιλία, η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Και όταν τα παιδιά της έχουν φύγει θα έρθουν στη χώρα οι αποικιοκράτες άνευ όρων γιατί τότε θα υπάρχει ανάγκη, έστω και για μια απλή επένδυση για να επιβιώσει το κράτος. Ένα κράτος που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εισπράττει φόρους και αυτούς με λάθος τρόπο. Τα τελευταία 3 χρόνια το κράτος δεν ήταν αρωγός σε κανένα επιχειρηματικό ή μη εγχείρημα. Πάντα προβλήματα βάζει, πάντα εμπόδια. Ούτε μια επένδυση, ούτε ένας δρόμος. Και αν κάτι πάει να γίνει σταματάει γιατί πολύ απλά δεν δίνουν κανένα εφόδιο για να μπορέσει να συνεχιστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου