Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάτω από την πίεση των δανειστών, της τρόικας και του χρόνου, η κυβέρνηση προχώρησε με άγαρμπο τρόπο και απρογραμμάτιστα σε οριζόντιες ρυθμίσεις, προκειμένου να μειώσει τον αριθμό των υπαλλήλων στο Δημόσιο και ταυτόχρονα να το αναδιαρθρώσει. Οι αιτίες είναι γνωστές. Η έλλειψη βούλησης από διαδοχικές κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, η νοοτροπία της συνέχισης των πελατειακών σχέσεων από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει η πολιτική τάξη και η αδυναμία πραγματικής αξιολόγησης, είναι οι βασικότερες από αυτές. Αλλωστε, η έλλειψη προγραμματισμού, η απέχθεια προς την οργάνωση και η αδυναμία στη διοίκηση αποτελούν εθνικά χαρακτηριστικά της χώρας. Ωστόσο, στη διατήρηση αυτών των χαρακτηριστικών επιμένει και γι’ αυτά αγωνίζεται με κάθε τρόπο σύσσωμη η αντιπολίτευση. Γύρω από αυτά θα δοθεί και η μεγάλη μάχη τον Σεπτέμβριο.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση καταλαβαίνουν ότι η έκβαση αυτής της μάχης θα είναι καθοριστική. Αν η κυβέρνηση κατορθώσει να επιβιώσει, έχει μεγάλες πιθανότητες να ασκήσει σχετικά ανενόχλητη την προεδρία της στην Ευρωπαϊκή Ενωση το πρώτο εξάμηνο του 2014, οι επιδόσεις της να είναι ικανοποιητικές στις ευρωεκλογές και στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, να επωφεληθεί ενδεχομένως από την όποια αλλαγή του πολιτικού και οικονομικού κλίματος στην Ευρωζώνη και να επιλέξει εκείνη τον χρόνο των επόμενων βουλευτικών εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα συνδικάτα ξέρουν ότι αν χάσουν τη μάχη, χάνουν ίσως και την τελευταία ευκαιρία να επιβληθούν τελικά, εφόσον δεν χειροτερέψει η οικονομική κατάσταση. Κάτι που είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα συμβεί αν υπάρξει πολιτική αστάθεια ή αν εφαρμόσουν αυτά που ευαγγελίζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου