Αυτή είναι η ψυχρή αλήθεια.

Ούτε και φαίνεται να φτάσαμε ήδη στην άκρη του σκοτεινού και επώδυνου δρόμου που κόστισε σε εκατομμύρια Ελληνες τη δουλειά τους, τις προσωπικές τους περιουσίες, τα όνειρα μιας ζωής. Αυτή είναι η ψυχρή αλήθεια. Αλλά εξίσου αληθές είναι ότι τώρα δεν μπορεί να αμφισβητήσει και ο πλέον καλόπιστος παρατηρητής ότι η χώρα μπορεί να μην έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο να χρεοκοπήσει, αλλά διατηρεί ζωηρό και ακέραιο το δικαίωμα στην ελπίδα.

Τα πράγματα στη ζωή πολλές φορές είναι όπως φαίνονται, έτσι απλά και χωρίς πολλές επεξηγήσεις. Και φαίνεται ότι τα πράγματα, μετά από πολύ πόνο και κόπο, πάνε καλύτερα. Δίχως επιστροφή βέβαια στο βιοτικό επίπεδο που εξασφάλισαν τα δανεικά στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων την τελευταία εικοσαετία, αλλά, ναι, υπάρχει φως. Γι’ αυτό άλλωστε εμφανίστηκαν και εμφανίζονται επενδυτικά κεφάλαια και πραγματικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα σήμερα.
Θα δουν πολλοί το ποτήρι και μισοάδειο, θα πουν ότι φυσικά αφού όλα φτήνυναν, αφού οι τιμές κατέρρευσαν, έρχονται να τα πάρουν... τζάμπα. Η απάντηση είναι ότι, πρώτον, δεν τα παίρνουν τζάμπα, τις τιμές τις διαμορφώνει -ευτυχώς ή δυστυχώς- η ζήτηση είτε πουλάς ένα σπιτάκι, είτε τη ΔΕΗ και, δεύτερον, προσωπικά προτιμώ να έρθουν και να αγοράσουν φτηνά οι ξένοι απ’ ό,τι να βουλιάξουμε μόνοι μας... και περήφανοι, όπως ακούμε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.