Τα τελευταία τρία χρόνια περίσσεψαν τα μεγάλα καταγγελτικά λόγια, ενώ έλειψαν οι συστηματικές και οργανωμένες προσπάθειες ανασυγκρότησης της Δημόσιας Διοίκησης, με συνέπεια, σχέδιο και συνέχεια. Ενώ η φιλολογία της «μεταρρύθμισης» καλά κρατεί, σχεδόν απ' όλους, χωρίς να έχει και πολύ «καθαρό περιεχόμενο», εδώ που τα λέμε ουδείς ασχολείται με το «πώς γίνεται» μια μεταρρύθμιση! Λόγου χάρη, μπορεί να γίνει και να πετύχει μια σοβαρή αλλαγή στη Δημόσια Διοίκηση, έχοντας απέναντι σχεδόν όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, απειλώντας τους συνεχώς και «κάνοντάς τους ρόμπα» από το πρωί μέχρι το βράδυ; Και σ' ένα πλαίσιο παρατεταμένης χρονικά ασάφειας (τι κλείνει, ποιοι απολύονται, ποιοι μετακινούνται κ.ο.κ.), με ταυτόχρονη ισοπέδωση των αποδοχών τους;
Ξέρουμε πολύ καλά, όπως και όλοι οι Ελληνες, τις κάκιστες συνδικαλιστικές πρακτικές στο Δημόσιο, τη σπατάλη, τη διαφθορά, τα εκτεταμένα φαινόμενα άνομων πρακτικών και τον «συγκαλυπτικό» ρόλο των παλαιών «υπηρεσιακών συμβουλίων». Ξέρουμε επίσης τις «νομικές δυσκολίες» απομάκρυνσης των επιόρκων, εξ ου και απορούσαμε με την «ευκολία» που μερικοί -προφανώς από άγνοια- αντιμετώπιζαν το θέμα. Τώρα τα 'χουμε όλα αυτά σωρευτικά μπροστά μας. Πάντως, σοβαρή μεταρρύθμιση στη Δημόσια Διοίκηση, με όλους τους δημοσίους υπαλλήλους απέναντι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου