Έχουν προκαλέσει μιαν απίστευτη σύγχυση σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

Είναι αναπόφευκτο, ως έναν βαθμό, σε εποχές κρίσης και αποδιάρθρωσης του πολιτικού συστήματος να έχουμε φαινόμενα πολιτικής σχιζοφρένειας. Μόνο που στην Ελλάδα της κρίσης το κακό τείνει πλέον να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ενα απίστευτο ιδεολογικό αλαλούμ, μια ακραία επιθετική συμπεριφορά, διαπερνούν και την κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά και τη συμπεριφορά του κοινωνικού σώματος. Από τη μία οι μεταπτώσεις των λεγόμενων αστικών κομμάτων, από την άλλη η απόπειρα μετάλλαξης με διαρκείς πιρουέτες τής πάλαι ποτέ κομμουνιστικής Αριστεράς, έχουν προκαλέσει μιαν απίστευτη σύγχυση σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Αν μάλιστα βάλουμε στην ατζέντα και την πολύφερνη κινηματική λογική που κυριάρχησε μετά τον Δεκέμβριο του 2008, τότε το σκηνικό αγγίζει τα όρια της πολιτικής παράνοιας.

Ενα μείγμα συντηρητικής λογικής επενδεδυμένο με ένα φρασεολόγιο διαρκούς ρήξης κυριαρχεί στην καθημερινότητά μας. Η κυβέρνηση είναι χούντα, σύμφωνα με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί συγκρούστηκε με μια συντεχνία του δημόσιου τομέα που δεν είχε κανένα πρόβλημα να βρεθεί απέναντι στην κοινωνία για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της. Οι διαρκείς ασυναρτησίες διαφόρων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ βαφτίζονται από την κυβέρνηση ως υποκινήσεις σε πράξεις τρομοκρατίας. Μια διαρκής αδυσώπητη σύγκρουση που μόνο στόχο έχει την πολιτική εξόντωση του αντιπάλου. Την ώρα που διαφαίνεται ένα κατ' αρχήν πεδίο σύγκλισης - αν κρίνουμε από τις δηλώσεις... έρωτα του κ. Τσίπρα προς το ευρώ - η σύγκρουση αντί να υποχωρεί γενικεύεται...

Δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί κανείς ότι αυτή η εκτός ορίων αντιπαράθεση τρέφει τις πιο ακραίες δυνάμεις που επενδύουν στην αποσταθεροποίηση της χώρας. Από τη Χρυσή Αυγή που καταγράφει σταθερά πια διψήφια ποσοστά στις δημοσκοπήσεις ως τη νέα τρομοκρατία, που κάνει πλέον όλο και πιο συχνά την εμφάνισή της...