Ποιες δυνάμεις της πατρίδας μας καλούνται να σηκώσουν κυρίως το βάρος της μάχης αυτής - και κυρίως ποιες δυνάμεις μπορούν να το κάνουν.

Παρατεταμένη οικονομική κρίση, συνεχιζόμενη βαθιά παραγωγική ύφεση, θεσμική αμφισβήτηση, κοινωνικές αντιπαραθέσεις... Ο πολιτικός χρόνος, συμπυκνωμένος απίστευτα.

Ομαδικές εξαντλητικές κυβερνητικές προσπάθειες σε όλα τα επίπεδα, συμβιβασμοί σε κυβερνητικό και διοικητικό πεδίο, πρωτοφανής ανοχή από τον σφοδρά δοκιμαζόμενο λαό. Με έναν στόχο και για έναν λόγο. Τη σωτηρία της χώρας. Σωτηρία οικονομική, κοινωνική, δημοκρατική και εδαφική. 

Σε έναν κόσμο που αλλάζει ταχύτατα, που η οικονομική ισχύς που παραδοσιακά ήταν προνόμιο της Δύσης μεταναστεύει ταχύτατα στην Ανατολή, σε έναν κόσμο που οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, σε έναν κόσμο που φυγόκεντρες δυνάμεις αναπτύσσονται και απειλούν με διάσπαση παραδοσιακά συμπαγή κράτη, καλείται η χώρα μας να επιβιώσει, να αναπτυχθεί, να αποκτήσει τη χαμένη της αξιοπιστία και να δημιουργήσει ξανά. Το κρίσιμο και καθοριστικό ερώτημα είναι ποιες δυνάμεις της πατρίδας μας καλούνται να σηκώσουν κυρίως το βάρος της μάχης αυτής - και κυρίως ποιες δυνάμεις μπορούν να το κάνουν. Το ερώτημα αυτό είναι κρίσιμο, γιατί από την απάντησή του προδικάζεται το αποτέλεσμα της προσπάθειας. Είναι επίσης καθοριστικό γιατί οι όποιες αποφάσεις και δράσεις θα καθορίσουν την πορεία της χώρας στο άμεσο αλλά και στο απώτερο μέλλον. 

Μέσα στην κοσμογονική αυτή προσπάθεια που βιώνουμε παρατηρείται για μία ακόμα φορά το θλιβερό φαινόμενο να διαγκωνίζονται με πείσμα στη διατήρηση των προνομίων τους οι ίδιες κοινωνικές, επαγγελματικές και συντεχνιακές ομάδες που φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για την παρακμή της χώρας. Και να κινδυνεύουν να παραμείνουν για μία ακόμα φορά στο περιθώριο και ανεκμετάλλευτες οι δυνάμεις εκείνες που θα μπορούσαν να συμβάλουν τα μέγιστα στην έξοδο από την κρίση. Οι δυνάμεις αυτές είναι η άλλη Ελλάδα...