Ποιος όμως θα κάνει όλα αυτά που απαιτούνται;

Μπορούν παραδοσιακοί πολιτικοί ή και πολιτευτές να φέρουν σε πέρας μεγάλες μεταρρυθμίσεις μέσα σε πολύ λίγο χρόνο; Το ερώτημα αυτό θα απαντηθεί το φθινόπωρο και από την απάντηση θα κριθεί το μέλλον της χώρας. Η κυβέρνηση μιλάει μέχρι τώρα τη γλώσσα των διαρθρωτικών αλλαγών και των αποκρατικοποιήσεων. Το κάνει πολύ σωστά δίνοντας τα μηνύματα που χρειάζεται να ακούγονται από τους πολύ δύσπιστους εταίρους μας.
Ποιος όμως θα κάνει όλα αυτά που απαιτούνται; Ποιος υπουργός θα αποφασίσει να κλείσει ΤΕΙ, νοσοκομεία που δεν είναι απαραίτητα, άχρηστα στρατόπεδα, φορείς που σπαταλούν δημόσιο χρήμα χωρίς λόγο; Αυτά δεν μπορούν να γίνουν ούτε μόνο από τον κ. Στουρνάρα ούτε μόνο από τον κ. Μανιτάκη. Θα χρειασθεί να «σπάσουν αυγά» πολιτικοί, που θεωρούν τίτλο τιμής την εκπροσώπηση της «λαϊκής» πτέρυγας του κόμματός τους. Ποτέ δεν ισχυρίσθηκαν ότι πίστεψαν στην ανάγκη των μεταρρυθμίσεων και από όπου πέρασαν άφησαν πίσω ρουσφέτια, τεμπέλικη διαχείριση και κανένα απτό έργο. Στο επίπεδο πάλι των γενικών γραμματέων έχουμε σωρεία πολιτευτών που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εκλεγούν την επόμενη φορά. Από εκεί που περιμέναμε, δηλαδή, οι υπουργοί να μην είναι και βουλευτές καταλήξαμε να έχουμε αποτυχημένους πολιτευτές σε θέσεις ευθύνης και αποφάσεων.