Αλλα λέει η μια συνιστώσα, άλλα λέει η άλλη...

Το είδαμε προεκλογικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που δεν έχει μια συγκεκριμένη γραμμή σε κανένα σχεδόν θέμα.
Αλλα λέει η μια συνιστώσα, άλλα λέει η άλλη. Ακόμη και τώρα που προσπαθούν, όπως λένε, να μετατρέψουν τις συνιστώσες σε μια… συνισταμένη, δεν μπορούν να χαράξουν μια γραμμή.
Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή των απειλών περί φυλάκισης όλων όσοι υπογράψουν για τις αποκρατικοποιήσεις καθώς και οι προειδοποιήσεις προς υποψήφιους επενδυτές ότι θα χάσουν τα χρήματά τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και πάλι χωρίστηκε στα δύο. Με δύο γραμμές βγαίνει και προς τα έξω. Υπάρχουν στελέχη που συνεχίζουν να απειλούν τους… πάντες και αποκαλύπτουν πως θα είναι μπροστά σε όλες τις κινητοποιήσεις.
Θα ακολουθήσουν δηλαδή την τακτική που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ως κόμμα του 4%, αν και τώρα είναι Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Αν αυτή η γραμμή υπερισχύσει τότε τα όσα ακούστηκαν σχετικά με την αντιπολίτευση που θα ασκήσουν είναι μάλλον λόγια του αέρα.
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν τα στελέχη που είναι πιο… ήρεμα. Κινούνται όμως σε άλλη γραμμή. Δεν απειλούν με της φυλακής τα… σίδερα.
Και προσπαθούν να χαράξουν μια γραμμή πιο μετριοπαθή. Αυτά τα στελέχη καταθέτουν και απόψεις. Για παράδειγμα σε ό,τι αφορά τις αποκρατικοποιήσεις, τάσσονται υπέρ της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας αλλά όχι μέσω πώλησης.
Κάνουν λόγο για χρήση της περιουσίας ώστε να υπάρχουν μακροχρόνια έσοδα είτε με κοινοπραξίες με άλλα κράτη είτε με εταιρείες που ελέγχονται από το Δημόσιο. Δεν αποκλείουν και κοινοπραξίες με εταιρείες που ελέγχονται από ιδιώτες.
Η άποψη αυτή όμως αντιμετωπίζεται με δυσπιστία εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Προς το παρόν κυριαρχούν αυτοί που υποστηρίζουν το… μπάχαλο. Τις κινητοποιήσεις, τις πορείες και την αντίδραση σε ό,τι κι αν γίνεται.