Θα ζητούν την ψήφο μας με την υπόσχεση πάλι ότι θα αλλάξουν τα πάντα. Χωρίς να αλλάζουν τίποτα.

Μέσα στο πλαίσιο των μεγάλων λόγων και κούφιων υποσχέσεων, είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η προχθεσινή τηλεοπτική συνέντευξη του Ευάγγελου Βενιζέλου, η πρώτη του ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Πήρε τέτοιες αποστάσεις από τους χειρισμούς του προκατόχου του, Γιώργου Παπανδρέου, που αναρωτιέται κανείς όχι μόνον αν οι δύο ήταν στην ίδια κυβέρνηση, αλλά αν συνυπήρξαν στον ίδιο πλανήτη. Ο Βενιζέλος στηλίτευσε τη χρήση της μνημειώδους πλην απατηλής ρήσης «λεφτά υπάρχουν», καθώς και την ασυνεννοησία εντός της κυβέρνησης Παπανδρέου· θρήνησε τους έξι μήνες που χάθηκαν μετά τις εκλογές του 2009 και κατήγγειλε το πρώτο Μνημόνιο ως «ελλιπές». Εν ολίγοις, ο Βενιζέλος φάνηκε να συμφωνεί με τις πράξεις της κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε μόνο από την ώρα που αυτός ανέλαβε την αντιπροεδρία – αν και χαρακτήρισε «εσφαλμένη εκτίμηση» τη μετέπειτα πρόταση του Παπανδρέου για δημοψήφισμα (αφού την είχε στηρίξει).
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου ήταν γεμάτη λάθη, τα οποία οδήγησαν στην απογοήτευση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και στην κάθετη πτώση των ποσοστών του στις δημοσκοπήσεις. Ο Βενιζέλος έχει ανάγκη να αποστασιοποιηθεί από αυτά και να προτείνει κάτι νέο. Αλλά εάν ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν στηρίξει με αυτοπεποίθηση τις μεταρρυθμίσεις που αναγκάστηκε να υιοθετήσει το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου, ενώ και η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά φοβάται να συνδεθεί με αυτές, τα δύο κόμματα που οφείλουν στη χώρα να λύσουν τα προβλήματα τα οποία της δημιούργησαν θα στερούνται και παρελθόν και προτάσεις για το αύριο. Θα ζητούν την ψήφο μας με την υπόσχεση πάλι ότι θα αλλάξουν τα πάντα. Χωρίς να αλλάζουν τίποτα.