Τίποτε από όλα αυτά δεν θα μπορέσει να κάνει, όπως, άλλωστε, δεν έπραξε μέχρι σήμερα...

Η χώρα μπαίνει σε προεκλογική περίοδο και τα κορυφαία στελέχη του… Κινήματος κρίνουν σκόπιμο να παρουσιάζονται αισιόδοξα για το εκλογικό αποτέλεσμα. Είναι κι αυτό μέσα στο πολιτικό και εκλογικό παιχνίδι.
Ολα τα άλλα συνθήματα, όμως, για την ανανέωση του ΠΑΣΟΚ και ειδικά εκείνα για την επιστροφή στις αριστερές και κοινωνικές ρίζες του… Κινήματος, τι τα ήθελαν οι πρωτοκλασάτοι; Ενα κόμμα, το οποίο, κατά τα 38 χρόνια της ύπαρξής του, τα 22 και πλέον ήταν κυβέρνηση και κατά τα υπόλοιπα, ως Αντιπολίτευση, δεν άφησε καμιά κυβέρνηση να λάβε μείζονες αποφάσεις, πως είναι δυνατό να... ανανεωθεί;
Ακόμη και αν υποτεθεί ότι επέλεξε, ως πρόεδρό του το…Κίνημα, τον άριστο - μόνος του, όσο ικανός και αν είναι, δεν μπορεί να κυβερνήσει. Και θα έχει την ανάγκη όλων των στελεχών του. Αλλά, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι δεδομένα. Τι θα πράξει, λοιπόν, ο νέος πρόεδρος;
1. Θα διώξει όλη την (υπαρκτή) σκαρταδούρα;
2. Θα καταργήσει τους κομματικούς στρατούς του;
3. Θα επιβάλει την αξιοκρατία;
4. Θα πάψει να θεωρεί το κράτος φέουδό του;
5. Θα αλλάξει πολιτικές;
Τίποτε από όλα αυτά δεν θα μπορέσει να κάνει, όπως, άλλωστε, δεν έπραξε μέχρι σήμερα.
Συστράτευση θα κάνει και όχι ξεσκαρτάρισμα, συγχωροχάρτια θα μοιράσει και όχι ποινές ή αποπομπές...
Οι κομματικοί στρατοί του θα παραμείνουν, όπως απέδειξε η υπόθεση της "εργασιακής εφεδρείας"...
Η αξιοκρατία που θα επιβάλει θα είναι όμοια με εκείνη για τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων (95% δικοί του και 5% μη δικοί του)...
Το κράτος θα παραμείνει κομματικό φέουδό του και με όπλα τις περικοπές και τους φόρους, θα λύνει συνεχώς τα δημοσιονομικά.
Οσο για την αλλαγή πολιτικής, φρόντισε και την παγίωσε (με τα Μνημόνια) για τριάντα χρόνια: Ολα προς το χειρότερο, τίποτε προς το καλύτερο.
Αρα, για πιο νέο ΠΑΣΟΚ ο λόγος, "σύντροφοι";