Η κοινωνία, άλλωστε, είναι ένα καζάνι που βράζει...

Δυστυχώς, δε, η κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία διαδέχθηκε την κυβέρνηση Παπανδρέου, εξακολουθεί:
* Να είναι κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, στη συντριπτική πλειοψηφία της...
* Να είναι παγιδευμένη σε όσα υπέγραψε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου...
* Να ασκεί, άρα, την ίδια πολιτική...
* Να αδυνατεί να καταγγείλει τα μέχρι σήμερα συμφωνηθέντα από την προηγούμενη κυβέρνηση. Και,
* Να μην τολμά να πει σε Βερολίνο, Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον: «Κύριοι, μέχρι εδώ ήταν. Δεν θέλουμε δανεικά, δεν αναγνωρίζουμε δανεικά. Τελειώσαμε..."
Αντιθέτως: η σημερινή πολιτική και τακτική δεν έχει τέλος. Δεν οδηγεί πουθενά. Κάθε δύο ή τρεις μήνες η Τρόικα θα επανέρχεται με όλο και περισσότερες αξιώσεις. Θέλετε την 7η δόση; Θέλουμε την Αρχαία Ολυμπία! Θέλετε την 8η δόση; Μας ενδιαφέρουν οι Δελφοί! Θέλετε πρόσθετη βοήθεια; Θα σας κοστίσει την Ακρόπολη! Θέλετε διευκολύνσεις; Επιθυμούμε μερτικό στους λιγνίτες, στα ενδεχόμενα κοιτάσματα πετρελαίου, στους βωξίτες και στο νικέλιο! Θέλετε νέα βοήθεια; Κλείστε αύριο το Μακεδονικό και μοιράστε το Αιγαίο με τους Τούρκους! Πέσατε και πάλι έξω στον Προϋπολογισμό σας; Δώστε μας τις γυναίκες, τις αδελφές σας και τις κόρες σας να γεμίσουμε με μεσογειακές καλλονές τα πορνεία μας...
Αν αυτή η εξευτελιστική τακτική δεν προσβάλλει την κυβέρνηση και αν όλη αυτή η βαρβαρότητα δεν ενοχλεί τους πολιτικούς Αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση και αν στις φλέβες των υπουργών δεν ρέει αίμα αλλά λάδι ή χαμομήλι, μπορούν να συνεχίσουν να δέχονται τους κολαφισμούς.
Ο Λαός, όμως, όσο πιο πολύ φτωχαίνει και όσο πιο πολύ ζώνεται από τις ανάγκες, τόσο εξανίσταται και εξεγείρεται. Η κοινωνία, άλλωστε, είναι ένα καζάνι που βράζει. Είναι μια νάρκη που περιμένει το πρώτο ερέθισμα. Ερέθισμα, που, όσο και να βραδυπορεί, έρχεται!