Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι και τα όσα παραπλανηθέντα στελέχη του δεν έχουν ευθύνες για το σημερινό κατάντημα της χώρας. Διότι, ακόμη και τα μεσαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία δεν ανέλαβαν ποτέ κυβερνητικές ευθύνες, γνωρίζουν άριστα (αφού έχουν εργαστεί χρόνια γι’ αυτό!) ότι το Κίνημα κυβερνά, ουσιαστικά, επί τριάντα τόσα χρόνια:
* Είτε βρισκόταν στην κυβέρνηση
* Είτε βρισκόταν στην Αντιπολίτευση.
Οταν βρισκόταν στην κυβέρνηση, αλαζονικά και ηγεμονιστικά, αγνοώντας τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, μπούκωνε το κράτος με κομματικούς στρατούς και με χρέη, αρνούμενο κάθε συνδιαλλαγή με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, ενώ συγχρόνως διέλυε τον παραγωγικό ιστό. Και,
Οταν βρισκόταν στην Αντιπολίτευση, παρέμενε αρνητικό σε όλα στη Βουλή, οι κομματικοί στρατοί του στη Δημόσια Διοίκηση μπλόκαραν τα ενδεχόμενα σωστά μέτρα των αντιπάλων τους και δημιουργούσαν καθεστώς εργασιακής και κοινωνικής αναταραχής, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις συνέπειες.
Αν, όμως, αυτή η τακτική και πρακτική του ΠΑΣΟΚ επιμερίζει ευθύνες σε όλα τα στελέχη του, οι ευθύνες της ηγεσίας του – και ειδικά της οικογένειας Παπανδρέου – είναι κάτι περισσότερο και από εγκληματικές. Είναι εθνικές. Είναι συνειδητή προσπάθεια οπισθοδρόμησης της χώρας.
Η αφόρητη πόλωση, η αναξιοκρατία, ο αυριανισμός, η ανοχή στο έγκλημα, – και δη το οικονομικό – το ψεύδος ή το πάντρεμα ψεύδους και αλήθειας, η σπίλωση κάθε διαφωνούντος, η εξουσιομανία και η αδιαφορία για το αύριο της χώρας ήταν οι καινούργιες «αρετές» που έφεραν στην ελληνική πολιτική ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου