Δεν είναι δύσκολο να υπολογίσει κανείς γιατί ο Γ. Παπανδρέου κατέληξε ως ο πιο βραχύβιος και αποτυχημένος πρωθυπουργός. Δήθεν μη παραιτούμενος αλλά αποχωρών με πρωτοφανή λαϊκή κατακραυγή. Η πολιτική του ακύρωσε όλα τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ΠΑΣΟΚ. Από μαζικό κίνημα σε αρχηγικό κόμμα «αυλικών και κηπουρών», από παροχολογικό σοσιαλιστικό σε διακυβέρνησης λιτότητας, από περήφανο εθνικοπατριωτικό σε δυσφήμηση της χώρας στο εξωτερικό με διαρκείς υποχωρήσεις απέναντι στους ξένους εταίρους. Χωρίς στοιχειώδη αντίσταση και ικανότητα διαπραγμάτευσης.
Ουδέποτε Ελληνας πρωθυπουργός απαξιώθηκε, προσεβλήθη από ξένους ηγέτες όπως ο Γ. Παπανδρέου και στον τομέα αυτόν μια σύγκριση με τον Κώστα Καραμανλή (αλλά και τον Κ. Μητσοτάκη) είναι καταλυτική. Δεν συγκρίνεται καν.
* Ετσι είναι φυσικό όχι μόνο η αφάνεια των υπουργών της αυλικής του επιρροής, πλήρως αποτυχημένων είτε ανδρών είτε (κυρίως) γυναικών, αλλά και των «μεγάλων συνθημάτων» που σημάδεψαν την αρχηγία και πρωθυπουργία του, «Γιώργο, άλλαξέ τα όλα», «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», «Ανοιχτή διακυβέρνηση», «Αντιεξουσιαστές στην εξουσία», «Δανία του Νότου».
Οσο νωρίτερα, ακόμα και εντός της εβδομάδας, ανοίξει τις διαδικασίες της διαδοχής του, τόσο καλύτερα. Για τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου