Τα ίδια επανέλαβε και φέτος.

Πριν από δύο ακριβώς χρόνια, και τότε από τη ΔΕΘ, ο κ. Γ. Παπανδρέου έθεσε τον ελληνικό λαό μπροστά στο δίλημμα: «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Και ο λαός, λησμονώντας την προέλευση του ανδρός, τον έχρισε με την ψήφο του πρωθυπουργό.
Και πώς υλοποίησε την υπόσχεσή του; Εξόρισε το σοσιαλισμό και έστρωσε χαλί στη βαρβαρότητα, να περάσει και να στρογγυλοκαθίσει στη χώρα, θυσιάζοντας υπέρ της τις κατακτήσεις του λαού και την κυριαρχία της χώρας.
Πριν από ένα χρόνο, επίσης από τη Θεσσαλονίκη, ο κ. Γ. Παπανδρέου, προσπάθησε να δικαιολογήσει τη βαρβαρότητα (της πολιτικής του) διαβεβαιώνοντας τον ελληνικό λαό ότι το Μνημόνιο ήταν αναγκαίο για να μη χρεοκοπήσει η χώρα, ότι, ήδη «υπάρχει φως στο τούνελ» και ότι από το φθινόπωρο του 2011 η Ελλάδα ξαναβγαίνει σταθερά στις αγορές...
Και ποια υπόσταση έδωσε στις διαβεβαιώσεις του; Με νέα κατοχικά Σύμφωνα, με επιμονή -συνειδητή δε!- στην ατελέσφορη πολιτική του, αποκορύφωμα της οποίας ήταν ν’ ανοίξει η συζήτηση για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Ετσι, όσα μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν (π.χ.: απορρόφηση πόρων του ΕΣΠΑ, είσπραξη του ΕΤΑΚ των ετών 2008, 2009, είσπραξη της έκτακτης εισφοράς, έλεγχος της αγοράς, μέτρα για τις τιμές κ.λπ.) ενισχύουν την επιχειρηματολογία εκείνων που ισχυρίζονται ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου οδηγεί, εν γνώσει του, τη χώρα στη χρεοκοπία και στην έξοδο από το ευρώ.
Τα ίδια επανέλαβε και φέτος. Μετά από πολλούς δισταγμούς και παλινωδίες, ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη -μετακινώντας πρώτα προς τη συμπρωτεύουσα τη μισή αστυνομική δύναμη της χώρας- με πλήρη πολεμική εξάρτηση και με χιλιόμετρα κιγκλιδωμάτων, τόνους χημικών και με αυστηρές εντολές να διασφαλίσουν την... τάξη.
Και αφού στήθηκαν τα σχετικά «φρούρια» και ένιωσε ασφαλής και αφού έκοψε τη Θεσσαλονίκη σαν μπακλαβά σε τετράγωνα, καθιστώντας ολόκληρο το κέντρο της απροσπέλαστο, και αφού ψέλλισε διάφορα ανόητα επιχειρήματα για τη εμμονή στην ίδια πολιτική, έστειλε προς τον ελληνικό λαό το Μεγάλο Μήνυμα: