Το καθεστώς στην Ελλάδα δεν είναι φασιστικό, είναι παρασιτικό, κουτοπόνηρο, επαρχιώτικο (ευρω-αμερικανο-λιγούρηδες) και ασφαλώς πελατειακό, έτοιμο να πουλήσει και την μάνα του …διότι ότι μπορεί κανείς κάνει! Αυτό κάνουν αυτή την περίοδο, κατασκευάζουν απεγνωσμένα μονόδρομους για να διαφύγουν από την καταστροφή. Προσοχή, λοιπόν, στους μονόδρομους… αλλά απαιτείται και από εμάς τους υπόλοιπους να ανοίξουμε και άλλους δρόμους με λόγο και αντίστοιχη δράση. Η δημοκρατία δεν είναι υπόθεση του καθεστώτος, αλλά όλων μας. Μακάρι να είχες να κάνεις με φασίστες, Αλέκο.
Τότε ίσως τα πράγματα να ήταν ευκολότερα, τώρα όμως η παρέα του Γιώργου αποδείχθηκε ικανότερη από εκείνους που την λοιδορούν. Μην υποτιμάτε τους ηγεμόνες. «Γράμματα» δεν ξέρουν οι ίδιοι, ξέρουν όμως άλλοι, που δουλεύουν γι’ αυτούς. Η τακτικές του Γιώργου είναι ορθές θεωρητικά, παρότι πλημμυρίζουν από απλοϊκότητα, ανοητολογία και υπερβατικές κοτσάνες. Δεν έχει σημασία η ρητορεία του, η political discourse είναι σημειολογικά και εννοιολογικά καλά δομημένη και τα ΜΜΕ καλά δασκαλεμένα, ασφαλώς. Έχει γίνει πολύ δουλειά στην … απάτη!