Όταν λες «αδιαφορώ για το πολιτικό κόστος», είναι σαν να λες ότι αδιαφορείς για το εάν και κατά πόσο οι πράξεις σου και γενικότερα οι πολικές σου επιλογές υποστηρίζονται από το εκλογικό σώμα το οποίο σε ανέδειξε στη θέση του πρωθυπουργού. Είναι σαν να πιστεύεις ότι δεν σε νοιάζει ο βαθμός νομιμοποίησης των πολιτικών που εφαρμόζεις.
Εάν πράγματι έτσι αισθάνεσαι και ανάλογα στοχάζεσαι, τότε μάλλον πέρασες απότομα από την διαβουλευτική δημοκρατία στην δικτατορική διακυβέρνηση.
Το ότι έσκισες το «συμβόλαιο με τον λαό» υπογράφοντας το συμβόλαιο με το ΔΝΤ, δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνεις και το επόμενο βήμα, να αδιαφορήσεις, δηλαδή, για το κόστος που συνεπάγεται αυτή η πράξη σου. Σε τούτη την περίπτωση θα έχεις μεταβληθεί από δήμιο της μικρο-μεσαίας τάξης, σε δήμιο της ίδιας της κολοβής έστω δημοκρατίας μας.
Μην επωμίζεσαι το πολιτικό κόστος για πολιτικές που δεν εγκρίνει ο λαός. Αυτό δεν είναι απλώς πολιτικός παλλικαρισμός, αλλά μάλλον κυβερνητικός εμπαιγμός με πολύ άσημες μάλιστα επιπτώσεις στην μελλοντική σχέση του πολίτη με το πολιτικό σύστημα.