Δεν αρκεί ο συναισθηματισμός

Πολύ φοβάμαι ότι οι μήνες περνούν, τα προβλήματα διογκώνονται, τα αδιέξοδα επιδεινώνονται, αλλά ο πρωθυπουργός δεν θέλει ή δεν μπορεί να καταλάβει ότι υπάρχει κάτι που λέγεται ρεαλισμός και ότι δουλειά των πολιτικών, και δη των κυβερνώντων, είναι να πορεύονται έχοντας αυτόν ως οδηγό. Πρωτίστως ή και αποκλειστικά αυτόν.

Παρακολούθησα τη χθεσινή ομιλία του στη Βουλή για το προσφυγικό πρόβλημα. Συγκινησιακά μια χαρά ήταν. Και δεν νομίζω να βρεθούν πολλοί που θα διαφωνήσουν με όσα από καθαρά ανθρωπιστική σκοπιά επισήμανε. Αλλά δυστυχώς το πρόβλημα είναι από αυτά που ούτε οι ειλικρινέστερες ανθρωπιστικές προθέσεις επιλύουν ούτε οι μεγαλόστομες διακηρύξεις αντιμετωπίζουν. Χωρίς σχεδιασμό, χωρίς πρόγραμμα και, κυρίως, χωρίς την ενεργό συμμετοχή όλων το πρόβλημα θα επιδεινώνεται και τα σπασμένα θα τα πληρώνουν όσοι έχουν ήδη αναλάβει υποχρεώσεις και πασχίζουν να τις τηρήσουν.

Το γκέτο των 50 χιλιάδων ψυχών στο Λεκανοπέδιο το αποφύγαμε, αλλά την υποχρέωση της φιλοξενίας των 50 χιλιάδων προσφύγων ανά την επικράτεια την αναλάβαμε. Αλλά δεν αρκεί να αναλαμβάνουμε κάτι, πρέπει και να μπορούμε να το φέρουμε σε πέρας. Ή κι αν ακόμη κάνουμε τα αδύνατα δυνατά και την εξασφαλίσουμε τη φιλοξενία στον αριθμό που δεσμευτήκαμε, πόσο βέβαιοι είμαστε ότι αυτό ήταν και ξεμπερδέψαμε; Ποιος και σε ποιον μπορεί να εγγυηθεί ότι αύριο - μεθαύριο οι 50 χιλιάδες δεν θα είναι λίγοι;

Από τη στιγμή που οι ροές των προσφύγων είναι συνεχείς και τίποτα δεν δείχνει ότι πρόκειται να διακοπούν, ο αριθμός των εισερχομένων και διαμενόντων στη χώρα ούτε σταθερός θα είναι ούτε ελεγχόμενος. Θα εξαρτάται αφενός από την Τουρκία και αφετέρου από τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αν η Τουρκία δεν κλείσει την πόρτα, η προσέλευση θα συνεχίζεται ανεξέλεγκτα. Και αν οι μετεγκαταστάσεις στα κράτη-μέλη της ΕΕ συνεχιστούν με τον σημερινό ρυθμό, οι πρώτοι 50 χιλιάδες δεν θα έχουν φύγει ούτε σε μερικές δεκαετίες.

Δυστυχώς στη ζωή δεν αρκούν οι προθέσεις, ούτε και λύνουν προβλήματα οι διαθέσεις. Μεθοδικότητα, σοβαρότητα και αποφασιστικότητα χρειάζονται. Κι εδώ το πρόβλημά μας είναι διπλό. Είναι ιδιότητες που ούτε διαθέτουμε και ούτε είμαστε σε θέση να επιβάλουμε.