Εάν εκλεγείς κυβέρνηση από κει που δεν το περιμένεις υποσχόμενος τα πάντα στους πολίτες, παραμείνεις επτά μήνες στην εξουσία διαλύοντας τη χώρα και κάνοντας ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που είχες υποσχεθεί προεκλογικά και στο τέλος αντί να σε μαυρίσει ο κόσμος κερδίσεις και τις επόμενες εκλογές και μάλιστα με διαφορά 7,5 ποσοστιαίων μονάδων από τον αντίπαλό σου , έχεις το μεγάλο κίνδυνο να πιστέψεις ότι είσαι ο απόλυτος άρχων.
Να νομίσεις δηλαδή πως είσαι ξεχωριστός, μοναδικός και ανέγγιχτος. Πως ό,τι και να κάνεις ο λαός θα το δέχεται με ενθουσιασμό , ικανοποίηση και τυφλή αφοσίωση. Αν μάλιστα είσαι και Αριστερός , άρα έχεις το ηθικό πλεονέκτημα με το μέρος σου ,τότε το καλάμι γίνεται μπαμπού και το αριστερό φωτοστέφανο αυτοκρατορικό σκήπτρο. Και μετά έρχεται η καταστροφή...
Στην παγίδα της απόλυτης εξουσίας έπεσε ένας Ανδρέας Παπανδρέου - μορφωμένος, κοσμοπολίτης, διαπρεπής καθηγητής , μεγάλος ηγέτης και το ίνδαλμα ενός ολόκληρου λαού για χρόνια- δεν θα έπεφτε ο Αλέξης Τσίπρας; Κανείς ,ωστόσο, δεν περίμενε την διολίσθηση αυτή μέσα σε λίγους μήνες …
Βλέπετε όλα μπορούν να συγχωρεθούν στο όνομα του ελληνικού λαού ,του πολέμου κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής που δήθεν κρατάει αιχμάλωτη την Ελλάδα και δεν την αφήνει να ανοίξει τα φτερά της προς την πρόοδο και την ευημερία!
Οι υπουργοί μπορεί να έχουν εταιρείες δημοσίων έργων που δεν τις δηλώνουν, να έχουν οικονομικές συναλλαγές με τους πολίτες παράλληλα με το υπουργικό τους αξίωμα , να τηρούν υπέρογκους λογαριασμούς στο εξωτερικό και να αρνούνται να φέρουν τα λεφτά τους στη χώρα , να ξεχνούν να δηλώσουν ένα εκατομμύριο ευρώ στο πόθεν έσχες τους, να διορίζουν σε κρατικές θέσεις και κυβερνητικά πόστα συζύγους, συγγενείς και συμβίες, να κυκλοφορούν με ελικόπτερα, αεροπλάνα και θωρακισμένες μερσεντές για ψύλλου πήδημα, να λένε ψέματα όπως αναπνέουν.
Κι όποιος τολμήσει να τους κάνει κριτική ,να ζητήσει διαφάνεια και εξηγήσεις να διαπομπεύεται από το κυβερνητικό θεωρείο ,να θεωρείται αυτόματα προδότης, γερμανοτσολιάς, πουλημένος κονδυλοφόρος των οικονομικών συμφερόντων , ύποπτο δημοσιογραφικό τομάρι που πρέπει πάση θυσία να φιμωθεί και να εξοντωθεί για να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγήν.
Αν απ την άλλη ο αντιδρών στις κυβερνητικές εντολές είναι δημόσιος λειτουργός ή πρώην δικαστικός που πρέπει να συνεργαστεί πειθήνια για την εκπλήρωση των κυβερνητικών στόχων τότε να λερώνεται χωρίς δεύτερη σκέψη η υπόληψη του , να παρουσιάζεται σε κομματικά πρωτοσέλιδα ως υπηρέτης αφεντικών του χρήματος ή ανίκανος να επιτελέσει το έργο του , να στιγματίζεται ως ύποπτος πολιτικά συνεργάτης των αντιπάλων και να απομακρύνεται με συνοπτικές διαδικασίες με απόφαση του Πρωθυπουργού ή του υπουργικού συμβουλίου πριν καν μπορέσει να υπερασπιστεί την αθωότητά του ή αποδείξει την εντιμότητά του.
Μπορεί ο λαός να αδιαφορεί τώρα ή να σκύβει το κεφάλι βουτηγμένος στα προβλήματά του παλεύοντας να ανταποκριθεί στο νέο τσουνάμι φόρων .Μπορεί να δικαιολογεί τις ακρότητες της κυβέρνησης ακόμη και να χειροκροτεί τη θεάρεστη εκστρατεία τιμωρίας όσων τολμούν να ψελλίσουν ότι όλοι μας έχουμε την ευθύνη για το κατάντημα της χώρας.
Πριν το καταλάβουν , όμως, οι καλομοκαβαλάρηδες θα κληθούν να αφιππεύσουν -θύματα της αλαζονείας της εξουσίας τους και του αριστερού καθεστωτισμού τους που τους έκανε να πιστέψουν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και πως στο όνομα του λαού μπορείς να ταϊζεις για χρόνια τον κόσμο κουτόχορτο.
