Είναι περίπου δεδομένο, με βάση τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις, ότι το κύριο μήνυμα της κάλπης της 20ής Σεπτεμβρίου θα είναι η υποχρέωση του όποιου κόμματος καταλάβει την πρώτη θέση ν' αναζητήσει με ποιον ή ποιους θα συμπράξει, προκειμένου από κοινού να διασφαλίσουν την αναγκαία για την ομαλή πορεία του τόπου κυβερνητική σταθερότητα.
Αλλά αν αυτή είναι η βασική προϋπόθεση για τη σύμπραξη ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων στη λήψη και τη στήριξη των δύσκολων αποφάσεων που η νέα κυβέρνηση θα χρειαστεί να πάρει, εξίσου σημαντική θα είναι και η επιλογή εκείνων που θα κληθούν να στελεχώσουν την κυβέρνηση. Γιατί στις δύσκολες ώρες που ζούμε, το τιμόνι της χώρας θα πρέπει να είναι στα χέρια ανθρώπων που μπορούν πραγματικά να προσφέρουν στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων και όχι εκείνων που απλώς κρίνονται ότι είναι κομματικά ή πολιτικά χρήσιμοι.
Αδιαμφισβήτητη απόδειξη αυτής της ανάγκης είναι τα μέτρα και οι αποφάσεις που ανακοινώθηκαν από τους συναρμόδιους για το μεταναστευτικό ζήτημα υπουργούς. Το γεγονός ότι είχαν ελάχιστα μόνο εικοσιτετράωρα στη διάθεσή τους για να μελετήσουν τις παραμέτρους του προβλήματος, δεν τους εμπόδισε να διαμορφώσουν ένα σοβαρό σχέδιο δράσης που, αν μη τι άλλο, θ' αξιοποιήσει τους εγκαταλειμμένους κοινοτικούς πόρους, θα περιορίσει την ανεξέλεγκτη εισβολή στα νησιά μας και θ' αποτρέψει τις δυσάρεστες παρενέργειές της σε βάρος του τουρισμού μας.
Μακάρι το παράδειγμα αυτό ν' αποτελέσει τον κανόνα για τον σχηματισμό της όποιας κυβέρνησης κληθεί να διαχειριστεί τις τύχες του λαού και του τόπου. Το μοντέλο των κομματικά αρεστών δυστυχώς έχει επανειλημμένα αποτύχει τα τελευταία χρόνια. Είναι πια η ώρα για τους ικανούς και καταξιωμένους. Αυτούς χρειάζεται ο τόπος.
