Είναι πια παγιωμένη άποψη ότι αυτός που ψηφίζουμε στις εκλογές είναι ο πατριώτης, είναι ο μεσσίας σωτήρας και ο κάθε αντίπαλος είναι ο πουλημένος και ο καταστροφέας της χώρας. Αυτά έλεγαν και τα παιδιά της τωρινής κυβέρνησης για τους προηγούμενους ότι δηλαδή παρέδωσαν αμαχητί τη χώρα στις βουλιμικές και ανθρωποφάγες ορέξεις των δανειστών, ξεχνώντας ότι πίσω από τους δανειστές κρύβονται πανίσχυρα συμφέροντα οχυρωμένα όμως σε δεκαοχτώ κοινοβούλια. Μας έπεισαν λοιπόν οι κυβερνώντες ότι έχουν το θαυματουργό χάπι να γιατρέψουν τον ετοιμοθάνατο και γιατί όχι να αναστήσουν τον νεκρό. Είναι γνωστό ότι ο κάθε απελπισμένος θέλει να πιαστεί από την ελπίδα όσο και αν αυτή είναι εξωπραγματική και αφελής. Λ.χ. εμείς πιστέψαμε ότι δικαιούμαστε να πάρουμε και άλλα χρήματα από τους δανειστές ενώ χρωστάμε τα προηγούμενα και εκείνοι υποχρεούνται να μας τα δώσουν, μάλιστα το επιχείρημά μας και το διαπραγματευτικό όπλο είναι ότι θα το κάνουμε Κούγκι όπως απείλησε ο ανιστόρητος υπουργός Αμυνας, αγνοώντας, όπως και πολλοί άλλοι, ότι με την ανατίναξη του Κουγκίου σκοτώθηκαν 4,5 Τουρκαλβανοί και αντίστοιχοι Σουλιώτες που συναλλάσσονταν μεταξύ τους για την πώληση των διαθέσιμων πυρομαχικών που διέθετε ο καλόγηρος Σαμουήλ.
Αυτή ήταν όλη και όλη η καταστροφή που προκάλεσε το Κούγκι στον εχθρό, τόση θα προκαλέσει και στην Ευρώπη η εκδίωξή μας από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ενωση! Προς το παρόν όμως οι Ευρωπαίοι τα έχουν χαμένα με την ανιστόρητη συμπεριφορά ενός ιστορικού λαού που μάχεται λυσσαλέα διαθέτοντας το δίκαιο του απελπισμένου!... Οσο πλησιάζουμε στην ώρα μηδέν, μας αντιμετωπίζουν με γουρλωμένα μάτια γιατί ξέρουν ότι ο απελπισμένος μπορεί να κάνει μεγάλο κακό κυρίως στον εαυτό του. Κανείς δεν θέλει να δει μπροστά του κάποιον να αυτοκτονεί, αν διασωθούμε προσωρινά θα οφείλεται κυρίως σε αυτό. Προφανώς και ο κάποιος χρόνος που θα δοθεί θα είναι να μας μελετήσουν από ανθρωπολογική άποψη τι είδους ον είναι ο Ελληνας.
