Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Ποιος λοιπόν μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα;

Ενα πολιτικό σκηνικό θρυμματισμένο, αποτέλεσμα της πρωτοφανούς πολιτικής κρίσης που προκάλεσε η οικονομική καταστροφή και η κοινωνική αποδιάρθρωση μετά από 4 χρόνια μνημονιακής διαχείρισης της εξουσίας.
Ποιος λοιπόν μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα; Με άλλα λόγια, ποιος πολιτικός σχηματισμός από τους δύο μεσαίους - «μεγάλους» έχει τη δυνατότητα μέσα σε 9 μήνες έως την προεδρική εκλογή να δημιουργήσει ένα ηγεμονικό ρεύμα κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας; Το παιγνίδι παραμένει εξαιρετικά ανοικτό...
Η ΝΔ είναι πολύ πιθανό να κινηθεί δεξιόστροφα την επόμενη περίοδο, καθώς δεξιότερα της ΝΔ υπάρχουν πιθανά εκλογικά κέρδη. Ομως, μια δεξιόστροφη πορεία μπορεί να προκαλέσει παράπλευρες απώλειες από τον χώρο των κεντρώων ψηφοφόρων. Εχουν τις δυνατότητες ο Α. Σαμαράς και η ηγετική ομάδα του Μαξίμου να πάρουν τόσο αριστοτεχνικά τη δεξιά στροφή ώστε να μη φύγουν τελείως από το Κέντρο; Αγνωστο και με υψηλό ρίσκο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από αριστερά λεηλάτησε ολόκληρο το εκλογικό σώμα. Αναγκαστικά λοιπόν θα στραφεί στη δεξαμενή των ψηφοφόρων του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Προς ένα δύσκολο και απαιτητικό ακροατήριο που μέχρι στιγμής δεν πείθεται για τη σοβαρότητα της «εναλλακτικής λύσης» που του προσφέρει.
Επίσης, το ακροατήριο αυτό ακούει κι άλλους «ομιλητές» με προεξάρχοντα τον Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος διακρίθηκε στη μάχη της επιβίωσης που έδωσε την περασμένη Κυριακή. Αν καταφέρει να προσφέρει μια αξιοπρεπή προοπτική στον κόσμο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, τότε θα δημιουργήσει ένα σχεδόν αδιαπέραστο ανάχωμα στην επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ προς το Κέντρο. Αρα και στον δρόμο του προς την εξουσία.
Αυτός λοιπόν μοιάζει να είναι ο πολιτικός χάρτης έως τον Φεβρουάριο του 2015 και την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Πολύχρωμος, αστάθμητος και αντιφατικός. Και απολύτως ανοιχτός στα όριά του...