Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΕΙΩΣΗ
μισθών, ο μεγαλύτερος αριθμός ανέργων, αφότου ξέσπασε η μαζική κρίση
χρέους στην ευρωζώνη, παρουσιάστηκαν στη χώρα μας. Oσοι στην κυβέρνηση
πανηγυρίζουν για τo ότι δεν θα χρειαστεί να υπογράψουμε τρίτο μνημόνιο
κι επισημαίνουν ότι το δεύτερο τελειώνει, ως ν’ απελευθερωθήκαμε,
παραλείπουν σκόπιμα να πουν ότι οι ανωτέρω συνέπειες των μνημονίων και
μετά την τυπική λήξη των δεν θα απαλειφθούν. Γιατί, λόγω της διεύρυνσης
του πλεονάζοντος πια ανθρώπινου δυναμικού, που θα παρακαλά για εργασία
με όποια ανταμοιβή, οι μισθοί και -κατ’ επέκταση- τα εισοδήματά μας όλο
και θα πιέζονται προς τα κάτω. Παρασιωπούν επίσης ότι οι νομικές
δεσμεύσεις δι’ αυτών των «προγραμμάτων αναδιάρθρωσης» προς αποπληρωμή
του χρέους, δι’ εκποιήσεως σχεδόν του συνόλου των κερδοφόρων δημοσίων
επιχειρήσεων της χώρας μας σε ιδιώτες μέχρι το 2020, αλλά και μετά ακόμη
αν χρειαστεί, θα συνεχίσουν να ισχύουν, ήτοι να παράγουν «μετενέργεια»,
παρά την τυπική λήξη των μνημονίων. Χώρα όμως που δεν επενδύει στον
δημόσιο τομέα της, δεν επιδοτεί και δεν προστατεύει τις επιχειρήσεις της
και το παραγωγικό τους δυναμικό και αφήνεται να της αρπάζουν τις
κερδοφόρες υποδομές της, καταρρέει. Οσο λοιπόν η μετενέργεια αυτή των
μνημονίων θα μας δεσμεύει, τα πράγματα δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Γι’
αυτό και αδυνατεί η κυβέρνηση να μας μεταδώσει ενθουσιασμό, δεν τον
συμμεριζόμαστε.
