Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Ξαφνικά φάνηκε η γύμνια του «παλιού».

Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές, επείγει η συνειδητοποίηση του απείρως σημαντικότερου προβλήματος, του οικονομικού. Καμία κοινωνία δεν μπορεί να αντέξει με έναν στους τρεις πολίτες άνεργο και τον μισό πληθυσμό ανασφάλιστο στο κατώφλι της φτώχειας. Οσο και αν πολλοί «ανατριχιάζουν», τώρα δεν είναι η ώρα της «πολιτικής» αλλά της παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης. Ειδικά όταν «πολιτική» στην Ελλάδα σημαίνει το «δίκιο του εργάτη» που, ακόμη και χθες, διώχνει αυτούς που ήλθαν να επενδύσουν στα αεροδρόμια.
Ολοι όσοι κυβέρνησαν όπως το έκαναν μετά τη Μεταπολίτευση, με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχουν χάσει το «ηθικό δικαίωμα» να ζητούν την ψήφο μας. Αυτό είναι άδικο για ανθρώπους που μέσα στον βόρβορο του κομματισμού και της ηθικής κατάπτωσης προσπάθησαν, λόγω ατομικής συγκρότησης, να προσφέρουν, αλλά είναι ακόμη πιο άδικη η δυστυχία που βιώνει η κοινωνία σήμερα. Σημειολογικά, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, λόγω υπερβολικής τοξικότητας, δεν προσφέρονται για ανακύκλωση αλλά για «υγειονομική ταφή».
Πρώτα οι «58» έκαναν το πρώτο βήμα σύνθεσης για το «καινούργιο». Ατελές, γιατί οι ίδιοι δεν μπορούσαν, αλλά και άστοχο γιατί είχε μόνο ιδεολογικό και, μάλιστα, κεντροαριστερό πολιτικό χαρακτήρα. Ανοιξαν, όμως, πηγές από όπου ξεπήδησε ένα «ποτάμι». Ξαφνικά φάνηκε η γύμνια του «παλιού», που αμέσως παρασύρθηκε από το απόλυτο αντίθετό του, το πολιτικό «τίποτα» που έγινε το πραγματικό γεγονός.