Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Από το πολιτικό σκηνικό μονίμως απουσιάζει η… πολιτική!

Σπάνια οι εκλογές στη χώρα μας στρέφουν το ενδιαφέρον στο πραγματικό τους περιεχόμενο. Αυτό που κεντρίζει το θυμικό μας είναι η μονομαχία, η διαδικασία ανάδειξης του νικητή, ο γύρος του θριάμβου, η ταπείνωση του αντιπάλου, η αίσθηση τού να πάρουμε το αίμα μας πίσω. Από το πολιτικό σκηνικό μονίμως απουσιάζει η… πολιτική! Στη θέση της, κυρίαρχη παραμένει η παθολογικά ελκυστική υπόσχεση της εξουσίας. Τα δε ψεύδη που διατυπώνονται προς χάριν της είναι τερατώδη και απολύτως πιστευτά.
Όλα γίνονται για τον λαό και για το δημόσιο συμφέρον. Ωστόσο, παρότι τόσο ο λαός όσο και το… δημόσιο συμφέρον γνωρίζουν το μέγεθος του ψεύδους, εν τούτοις πείθονται στις εξαγγελίες! «Αυτοί τη φορά οι μνηστήρες της εξουσίας ίσως να είναι καλύτεροι», ελπίζουν – δίχως να το πιστεύουν. Με αυτόν τον ιδιότυπο παραλογισμό συρρέουν οι ψηφοφόροι στα εκλογικά κέντρα προκειμένου να ασκήσουν το ιερό τους δικαίωμα της ψήφου. Γνωρίζουν ότι οι πολιτικοί ψεύδονται κραυγαλέα, το ομολογούν και τελικά το αποδέχονται σαν αυτό να αποτελεί μιαν επιταγή της μοίρας τους. Την επομένη διαψεύδονται τα μεγάλα λόγια, μικραίνουν οι βεβαιότητες και οι απολυτότητες γίνονται «ναι μεν, αλλά…» και άλλα μισόλογα. Οι διαπρύσιες διακηρύξεις κονταίνουν απελπιστικά και όλοι μοιάζουν τόσο ομοιόμορφοι μέσα στο κοστούμι της εξουσίας, τόσο απρόσωποι, τόσο ανύπαρκτοι για τους άλλους. Σε λίγους μήνες θα κληθούμε ενώπιον της συνείδησής μας και των καλπών να αποφασίσουμε για τις τύχες μας. Αυτή τη φορά ωστόσο τα πράγματα θα έχουν άλλη βαρύτητα, καθότι η υπογραφή μας - ψήφος μας είναι απαλλαγμένη από παρεξηγήσεις και παρερμηνείες. Η κρίση, αν μη τι άλλο, μας τοποθέτησε προ των ευθυνών μας, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή τη φορά τα δικαιώματά μας θα τα αναζητήσουμε αναλαμβάνοντας και τις ευθύνες που μας αναλογούν. Οι εκλογές στις δημοκρατίες είναι ευκαιρία – και υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες πρέπει να γίνουν μια κερδισμένη ευκαιρία, να δοθούν απαντήσεις, κατευθύνσεις υπό το καθεστώς της απαραίτητης ψυχραιμίας και όχι υπό το κράτος της εκδικητικότητας, του θυμού, της τυφλής τιμωρίας. Οι εκλογές αυτές, είτε αυτοδιοικητικές είτε ευρωπαϊκές είτε ενδεχομένως εθνικές, πρέπει να προσβλέπουν σε λύσεις και όχι σε πανηγυρισμούς.